บทที่ 7 ท้องตั้งแต่เมื่อไหร่
ทอรุ้งยิ้มแบบเมมปาก ในมือนั้นถือพวกกล่องยา
เลขารีบเดินออกไป
เคนให้ทอรุ้งเข้ามาในห้อง
“เคน ตอนแรกฉันอยากไปเยี่ยมพี่ฐิสาที่บ้านนะ แต่คิดไปคิดมาพี่สาวก็มีเจตนาร้ายต่อฉันมาโดยตลอด อาจจะเป็นเพราะถือสาที่แต่ก่อนพวกเราเคยดีกันมาก ขนาดนั้น ฉันก็เลยต้องมาหาเธอแทน”
เคนทอดสายตาลงมองของที่อยู่ในมือทอรุ้ง
มันคือยาบ๋ารุงเลือด
“ได้ข่าวมาว่าพี่ฐิสาทำแท้งมาก็เลยอยากเอายา บำรุงมาให้กิน แต่อย่าเพิ่งดูถูกว่าพี่สาวไปทำมา นี่พี่เขา ยังต้องอยู่ไฟอีกนะ”
“เธอพูดอะไร”
เคนสีหน้าเปลี่ยนอย่างฉับพลัน จ้องทอรุ้งอย่างไม่
กระพริบตา
ทอรุ้งตัวแข็ง
“ทำไม ฉันพูดอะไรผิดหรอ”
“เธอพูดว่าใครทำแท้งนะ”
“ก็พี่ฐิสาไง หลายวันก่อนเพิ่งจะทำแท้งเสร็จไป ไม่ใช่หรอ” ทอรุ้งมองเคนอย่างกระวนกระวายใจแต่ สีหน้าแสดงถึงความไร้เดียงสา
“จะเป็นไปได้อย่างไร ฐิสาท้องตั้งแต่เมื่อไหร่”เคน พูดเสียงตวาดใส่ เดินเข้าไปจับข้อมือทอรุ้งและยกขึ้น
สายตานั้นเหมือนจะกลืนกินทอรุ้ง
ทอรุ้งก็ตกใจเหมือนกันที่เคนเป็นแบบนี้
“ก็หลายวันก่อนอ่ะ พี่ฐิสา……เข า……เขา….เขากลับมา บ้านบอก…..บอกว่าท้อง ต้องการจะเอาเด็กออก”
เคนขมวดคิ้วแน่น
“หรือว่าเธอยังไม่รู้เรื่องนี้อีกหรอ”
ทอรุ้งรู้สึกว่ากระดูกตัวเองจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ “ปล่อยฉันเธอบีบฉันจนเจ็บไปหมดแล้ว
พอทอรุ้งพูดคำนี้เคนถึงปล่อยมือ
ฐิสาท้องแล้ว……
ฐิสาทำแท้ง……
ทำไมเขาไม่รู้
ทอรุ้งเห็นหน้าที่ช็อคของเคน ก็รีบเดินเข้าไปหา
ตรงหน้า
“หลายวันก่อนพี่ฐิสากลับบ้านบอกว่าต้องการจะ ทำแท้ง ฉันกับแม่ก็ช่วยพูดแต่พี่ฐิสาบอกว่าตัวเองกับ เคนนั้นอายุยังน้อย เคนเองตอนนี้ก็กำลังยุ่งกับงาน เลย ไม่อยากคลอดลูกเร็ว และก็ยังบอกอีกว่าเคนต้องการ ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันกับเธอสองคน ดังนั้นก็เลยตัดสินใจ ร่วมกันว่าจะเอาเด็กออก”
“ฐิสาว่าอย่างนี้หรอ
เคนเพ่งมองท้อรุ้งด้วยสายตาที่เย็นชา
ทอรุ้งตกใจจนตัวสั่น
แต่ว่าก็ยังพยักหน้ารับ
“ใช่ เดิมทีแม่กับฉันก็พูดโน้มน้าวพี่ฐิสา แต่พี่เขา ก็พูดไม่หยุดว่านี่คือมันเจตนาของเคน แม่ฉันก็ไม่พูดว่า อะไร เคนเรื่องที่พี่จิสาท้องเธอ เธอไม่น่าจะไม่รู้นะ”
เคนกํามือทุบคําแพง ส่งเสียงดังตุ้งออกมา
เขาอยากจะระเบิดอารมณ์
“ฉันไม่รู้แม้กระทั่งว่าฐิสาท้องเลย”
“โห ตอนนั้นฉันก็รู้สึกแปลกใจ เธอจะไม่ต้องการ เด็กได้อย่างไร ถึงแม้ว่าเธอจะยุ่งแต่ว่าพี่ฐิสาก็ไม่ได้ ทำงาน พี่ฐิสานี่เลอะเลือนจริงๆ นั่นมันคือชีวิตคนหนึ่ง ชีวิตเลยนะ พี่ฐิสาบอกว่าจะทำก็ทำเสียแล้ว
เคนกระทืบเท้าอย่างรุนแรง
“ไม่ เป็นไปไม่ได้ ฐิสาไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้น เป็น ไปไม่ได้ที่เขาจะใจร้ายขนาดนั้น”
ปากของเคนก็พร่ำพูดไป
ทันใดนั้นทอรุ้งก็บีบน้ำตาออกมาสองหยด ทำเสียง สะอึกสะอื้น
“เคน พี่ฐิสาจะไม่ใจร้ายอย่างนี้ได้อย่างไรกันล่ะ ฉันคือน้องสาวเขา ทุกคนรู้ว่าฉันกับเธอเป็นเพื่อนเล่น กันมาแปดปี แต่ว่าพี่เขาวางแผนฉันกับเธอเพื่อตำแหน่ง ลูกสะใภ้ไม่ใช่หรอ ตอนแรกฉันยังคิดว่านี่คือพี่สาวแท้ๆของตัวเอง ขอแค่เขาดูแลเธอดีๆ ฉันก็ยอม แต่ว่าฉันคิด ไม่ถึงว่า….…..”
ทอรุ้งร้องห่มร้องไห้ขึ้นมา
“ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ที่ฐิสาจะใจร้ายขนาดนั้น นั้น คือลูกของเรา ”
ทอรุ้งเช็ดน้ำตา
“พี่ฐิสาเป็นคนที่มีความคิดลึกซึ้งมาก บางทีอาจจะ เป็นเพราะว่าเด็กที่อยู่ในท้องเป็นผู้หญิงหรือเปล่า…..
“เด็กผู้หญิง”
ทอรุ้งพยักหัว
“ฉันฟังพี่กับแม่พูดมา พี่หาหมอจีนที่อยู่แผนกสูติ นารีในโรงพยาบาลให้จับชีพจรให้เห็นหมอบอกว่ายี่สิบ เปอร์เซ็นต์เป็นเด็กหญิง แม่ฉันบอกว่าอายุครรภ์น้อย เกินไป หมอจีนยังบอกอีกว่ายังไม่แน่ใจว่าจะใช่หรือ เปล่า แต่พี่ก็ยังบอกว่าหมอจีนนั้นตรวจตรงมาก พี่ตั้งใจ ไปสอบถามและยังให้เงินกับหมอคนนั้น เพื่อไม่ให้สาว เรื่องไปถึงตัวเอง”
“พี่สาวบอกว่าจะต้องคลอดลูกชายเท่านั้นถึงจะ ทำให้ครอบครัวเคนมั่นคง ลูกสาวไม่มีประโยชน์” ทอรุ้ง พูดแทรกเข้ามาอีก
เคนได้ฟังดังนั้นก็รีบออกไปอย่างโกรธๆ
ไม่ ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องจริง
ไม่ใช่แน่นอน
พอเคนออกไป ทอรุ้งก็โล่งใจ บนใบหน้าแสดงถึง
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“พี่สาวน่าโง่ เตรียมตัวย้ายออกจากไปได้เลย อยากมากล้าดีกับฉัน หึ”
ทอรุ้งหัวเราะขึ้นมา
เคนรีบมาที่แผนกสูตินารี ที่ทอรุ้งพูดมานั้นเขาไม่
เชื่อสักคํา
เขาจะมาพิสูจน์ด้วยตัวเอง
อาศัยอำนาจของครอบครัวเคน เคนเลยเจอ
ผอ.ศักดิ์ที่อยู่แผนกสูตินารี
“คุณเคน มีลมอะไรพัดคุณมาที่นี่เนี่ย”
ผอ.ศักดิ์รับเชิญให้เคนเข้ามาในห้องทํางานและให้ นั่งบนโซฟา
“ผอ.ศักดิ์ ผมไม่อยากอ้อมค้อมนะครับ ผอ.รีบ ไปที่แผนกสูตินารีเอาคอการ์ดรายชื่อที่มีการทำคลอด ก่อนกำหนดในอาทิตย์นี้ให้ผมดูหน่อย”
“คุณเคน นี่คือคุณ…………….”
ผอ.ศักดิ์ไม่ค่อยเข้าใจ
“ไม่ต้องถามอะไรเยอะ
“ได้ๆๆครับ ผมจะไปจัดการให้เดี๋ยวนี้”
“เดี๋ยวก่อน ได้ข่าวว่าที่นี่มีหมอจีนที่มีชื่อเสียงคน หนึ่ง สามารถจับชีพจรแล้วก็รู้ได้ว่าเป็นลูกผู้ชายหรือ ลูกผู้หญิงหรอ “สีหน้าเคนเริ่มโกรธ
“อ้อ มีหมอจีนคนหนึ่งตรวจได้ดีมากครับ แต่ ว่าการจับชีพจรของแพทย์แผนจีนนั้นไม่ได้แม่นยำ อะไรมาก อีกทั้งบ้านเรายังมีกฎตอนนี้ว่าห้ามบอกเพศ ของเด็ก” ผอ.ศักดิ์รีบอธิบาย
“ไม่เห็นเป็นไร แค่เรียกเขาเข้ามาก็พอแล้ว”
“ได้ครับ”
ไม่นาน คอการ์ดการผ่าตัดที่เป็นปึกๆก็อยุ่ในมือ ของเคน
เขาพลิกดูทีละหน้าๆ สีหน้ายังคงเย็นชาเหมือนเดิม
การทำคลอดก่อนกำหนดไม่ใช่การผ่าตัดที่ใหญ่ ในแผนกสูติก็เหมือนกับทำการบ้านในแต่ละวัน
ในทุกๆวันก็จะมีผู้คนหลากหลายด้วยเหตุผลที่ต่าง กันจึงมาทำ ดังนั้นการผ่าตัดของสัปดาห์นี้ปริมาณคน คือเยอะมากๆ
เคนพลิกดูใบทำการผ่าตัดอย่างรีบร้อน จนกระทั่ง มีชื่อคนๆหนึ่งในสายตาของเขา
ฐิสา
มองดูหน้านี้แล้ว หัวใจของเขาเหมือนจะขาด
เดิมทีเขาก็แบกความหวังว่าเมื่อเขาพลิกจนจบหน้า สุดท้ายจะไม่เห็นชื่อนี้
บนหน้ากระดาษเขียนชื่อฐิสาอย่างชัดเจน ข้อมูล ทั้งหมดในหน้ากระดาษตรงตามสอดคล้องกับฐิสา บน หน้ากระดาษนั้นยังมีลายเซ็นต์ของฐิสา
ลายมือของฐิสา เคนก็ดูออก
ลูก…….….
สาเอาเด็กออกแล้วจริงๆ
“คุณเคนครับ นี่คือคุณหมอหลิวที่อยู่แผนกหมอ
จีน”
เคนวางใบการผ่าตัดไว้อีกฝั่งหนึ่ง สูดลมหายใจ เข้าลึกๆ
“ผอ.ศักดิ์ รบกวนออกไปหน่อย ผมต้องการคุยกับ หมอหลิวเป็นการส่วนตัว”
“ครับ” ผอ.ศักดิ์รีบออกไปพร้อมกับปิดประตู
คุณหมอหลิวเป็นหมอจีนที่อายุจะเข้าใกล้หกสิบ เส้นผมนั้นมีบางส่วนที่ขาว
“ขอโทษนะครับ ที่เรียกผมมามีธุระอะไรหรอครับ”
“คิดดูให้ดีๆสิว่าช่วงนี้มีใครมาหาคุณให้คุณดูว่า เด็กในท้องเป็นลูกผู้ชายหรือลูกผู้หญิง”
“เอ่อ……ขอโทษจริงๆครับ ในแต่ละวันผมมีคนไข้ ที่ตั้งครรภ์เยอะ พวกหล่อนก็ถามกัน แต่ว่าประเทศเรามี กฎ อันนี้ก็ไม่สามารถบอกได้”
หมอหลิวโบกมือแล้วโบกมืออีก
“อย่ามาทำเป็นเสแสร้ง ให้ผมตายใจ คุณทำเรื่อง อะไรไว้ ได้รับเงินมาเท่าไหร่ ผมรู้หมด”
เคนกัดฟันพูด
หมอหลิวอึ้งทันที
“คุณเคน เสียเปรียบล่ะครับ”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ