บทที่ 12 กลั่นแกล้ง

ที่แท้ไอนี่นี่เองที่เป็นสามีไม่เอาถ่านของประธานเย ช่วงเช้าเขาไม่ ได้เข้าทำงาน จึงยังไม่ทราบเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

จางเฉียงมีความรู้สึกดีต่อเย่หยุนซูมาเนิ่นนาน บ้านเขาไม่ ขาดแคลนเงินทองแต่อย่างใด การที่เขาเลือกเข้าทำงานเป็นผู้ จัดการฝ่ายขายของบริษัทเย่หยุนซู เพราะเย่หยุนซูเท่านั้น

“เหอะ ในเมื่อแกอยู่ในกำมือฉัน ฉันจะทรมานแกให้ตายไป

ช้าง”

เมื่อนึกถึงหญิงสาวที่ตนหมายปอง ต้องอยู่ร่วมชายคากับชาย ไม่เอาไหน จางเฉียงเลือดร้อนอยากจะเสยสักหมัดกับคนตรง หน้า

แต่ไม่ว่ายังไงเขาก็เป็นชนชั้นสูง จะทำตัวเหมือนคนระดับล่าง ไม่ได้

เขาจึงส่งสายตาอาฆาตไปยังเชียวหยาง

“คุณคือเซียวหยางสินะ พนักงานขายมาใหม่ใช่ไหม ผมเป็นผู้ จัดการฝ่ายขาย ไม่ต้องกังวลไป ผมจะดูแลคุณเอง ใช่สิ นั่งลงคุย กันเรื่องรถหน่อยไหม คุณกำลังใช้รถรุ่นไหนอยู่?

จางเฉียงรู้แก่ใจดีว่าเซียวหยางเป็นลูกเขยแต่งเข้า ฐานะ ยากจน แต่ก็ไม่วายทำให้เชียวหยางขายขี้หน้าต่อหน้าทุกคน
หากแต่เซียวหยางเพียงส่งยิ้มอ่อนๆ เสมือนไม่ได้ยิน ก่อนเดิน หนีออกจากที่

“เหอะ อยู่ใต้บังคับบัญชาของฉันยังกล้าที่บังอาจ แกจะได้ เห็นดี”

จางเฉียงไม่นึกเลยว่าเขาจะกล้าดีถึงเพียงนี้ แค่ไอ้กระจอกมี อะไรให้ชูคอกัน

ตลอดช่วงบ่าย แผนกฝ่ายขาย ใช้เวลาหมดไปกับการประชุม หลังจบการประชุมทุกคนรวมตัวกันเป็นกลุ่ม เมื่อเห็นเชียวหยาง ปรากฏตัวขึ้น ไม่มีใครทักทายเขาเลยแม้สักคน เสมือนตั้งใจ กีดกันเขา

ในเวลานี้เอง จางเฉียงหัวเราะขึ้นมาพร้อมเอ่ย

“เซียวหยาง แม้วันนี้จะเป็นการทำงานวันแรกของคุณ ในเมื่อ คุณมาทำงานแล้วก็ควรตั้งใจ

จางเฉียงเผชิญหน้ากับเซียวหยางพร้อมเอ่ยเสริม “บริษัทมี โปรเจ็คใหม่ ที่คุณต้องรับผิดชอบ หากคุณทำไม่สำเร็จ ตามกฎ ของแผนกฝ่ายขายคุณจะถูกหักเงินเดือน”

จางเฉียงเริ่มวางแผนกลั่นแกล้งเขียวหยาง

“ได้” เซียวหยางตอบรักโดยไม่ใช้ความคิดแต่อย่างใด จางเฉียงและคนอื่นๆต่างประหลาดใจกับคำตอบ

ทีแรกคิดว่าเซียวหยางจะปฏิเสธแท้ๆ ไม่คาดคิดเขากลับตอบรับอย่างรวดเร็ว

เวลาอันสั้น จางเจียงเผยรอยยิ้มเย็นชา ฉันเอาแกตายแน่

“โอเค บริษัทกำลังค้นหาแบรนด์แอมบาสเดอร์ ตอนนี้บริษัท คุยอยู่กับหลายคน แต่ไม่สำเร็จสักราย ก่อนเลิกงานผมหวังว่า คุณจะให้ค่าตอบที่น่าพอใจกับผม”

โปรเจ็คนี้ใช่ว่าจางเฉียงอุปมาอุปไมยขึ้นมาเอง หากแต่มีโปร เจ็คนี้อยู่จริงๆ

ทุกคนเมื่อได้ยินชื่อเสียงเรียงนาม ต่างหวาดผวาไปตามๆกัน

บริษัทได้ส่งคนไปเจรจาแล้วหลายคน ต่างถูกขับไล่ไสส่ง บาง คนถึงกับถูกโยนออกมา “เป็นไง มีแผนการดีๆบ้างไหม?” จางเฉียงแขนทั้งสองข้าง

กอดอก พร้อมจับจ้องไปทางเซียวหยาง

ทุกคน ในที่นี้ต่างรู้ดี จางเฉียงตั้งใจกลั่นแกล้งเซียวหยาง หาก แต่ไม่มีใครกล้าออกนอกหน้า

เย่หยุนซูคิ้วขมวดเข้าหากัน คิดจะหักห้าม หากแต่เซียวหยาง เอ่ยขึ้น

“แค่หาซุปเปอร์สตาร์สักคนก็พอใช่ไหม”

“หา! หาซุปเปอร์สตาร์สักคน?” บางคนถึงกับหัวเราะออกมา

“เซียวหยาง ตอนนี้เป็นเวลางาน ช่วยจริงจังหน่อย” จางเฉียง เอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“ผมไม่ได้ล้อเล่น

“หาซุปเปอร์สตาร์สักคนนี้ยังไม่ใช่การล้อเล่นหรือ?”

ขอเพียงแค่อยู่ในวงการ เรียกนักแสดงได้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะอยู่ ระดับไหนก็ตาม หากซุปเปอร์สตาร์นั้นต่างออกไป ต้องอยู่ระดับ แถวหน้าเท่านั้นจึงจะเรียกดาราได้

ก่อนหน้านี้จางเฉียง ใช้เส้นสายที่บ้าน แต่ก็ไม่สามารถหานัก แสดงที่เหมาะสมที่จะมาเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ให้กับบริษัท ได้!

แต่เซียวหยางกลับจะเชิญดารา?

“เซียวหยาง แกนี่เก่งกล้าจริงๆ ฉันอยากรู้จริงๆว่าแกจะมี ปัญญาเชิญซุปเปอร์สตาร์มาเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ให้เราได้ ยังไง!” หูเจียวเจียวกล่าวด้วยวาจาเหน็บแนม

“เหอะ ไอ้กระจอก หากไม่ใช่ประธานเย่ แกอดตายข้างถนนไป แล้ว ตอนนี้แกเก่งมากสินะ มาทำงานวันแรกกลับจะหาซุปเปอร์ส ตาร์มาเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์” พนักงานสาวคนหนึ่งประกาศ ด้วยสายตาเหยียดหยาม

“พอได้แล้ว ในเมื่อเซียวหยางตัดสินใจแล้ว เราก็รอผลงาน แล้วกัน ตอนนี้คุณออกไปหาได้แล้ว ใช่สิ คุณไม่มีรถใช่ไหม?”

เสมือนว่าจางเฉียงคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “รถของบริษัท ไม่เหลืออยู่เลย คุณต้องเรียกรถไปเองแล้วล่ะ แต่ถ้าหากเรียกรถ ค่ารถ บริษัทไม่ออกให้หลอกนะ”
เขียวหยางไร้ปัญหาใดๆ เขาเพียงเอ่ยขึ้น ไม่ต้อง ผมโทร เรียกให้เธอมาที่นี่เลย

“ฮ่าฮ่าฮ่า โทรเรียก? ให้ดารามาที่นี่?”

“แกตลกมากใช่ไหม?” จางเฉียงกล่าวอย่างโมโห

“ผมพูดจริง” เซียวหยางเอ่ยพลางยักไหล่

ขณะที่ทุกคนหัวเราะเยาะเขา เขาควัก โทรศัพท์ออกมา ต่อสาย หาใครบางคน