บทที่ 4 ฉันอยากเจอเธอแล้ว

ในที่สุดฉันก็ได้เดินเข้าไปในห้องงานเลี้ยง

กันต์แค่ได้เห็นฉัน หน้าเขาก็บูดเบี้ยวอย่างมาก แล้ว เขาได้ขมวดคิ้วแล้วเดินตรงมาหาฉันด่าทอฉันด้วย คำพูดที่หยาบคาย

เธอมาที่นี่ทำไม?กันต์ได้ตะคอกใส่ฉันรู้ว่าวันนี้ฉัน จะพาปิงปิงมางานเลี้ยงก็เลยตั้งใจมาทำให้งานพังใช่ ไหม

“ฉัน” ฉันเปล่านะ…….แต่เป็นแม่ยาย………

แม่ยายได้เดินมาหาฉันยกมือขึ้นมาก็ตบที่หน้าฉัน

หนึ่งที

“ผู้หญิงสำส่อน “เธอยังมีหน้ามาโทษฉันอีกหรอ? ดูสิวันนี้ฉันจะตบสั่งสอนเธอไหม!พอพูดจบก็ได้ตบหน้า ฉันอีกสองที

ฉันถูกตบจนทำตัวไม่ถูกกันต์ได้พลักฉันออกมา จากห้องและฉันได้ล้มลงไปอยู่กับพื้นเขาได้หยิบแบงค์ ร้อยออกมาหนึ่งใบแล้วโยนใส่หน้าฉัน

“นั่งรถกลับไป อย่าให้ฉันได้เห็นหน้าเธออีก ส่าย

หัวไป!

เสียงประตูดัง “ปั๋ง ”ประตูได้ถูกปิดในทันที ฉันได้ล้มลงอยู่กับพื้นซมซามไปทั้งตัวน้ำตาก็นองหน้า

มีพนักงานคนหนึ่งได้พยุงฉันขึ้นมาและได้ถามฉัน ว่ามีอะไรให้ช่วยไหมฉันได้แต่ส่ายหัวและรีบขึ้นลิฟท์ ด้วยความซมซาม

ฉันยืนรอรถแท็กซี่อยู่หน้าโรงแรมแต่ไม่มีรถเลย แม้แต่คันเดียวทันใดนั้นภาคินก็ได้โทรศัพท์มาหาฉัน

“ตอนนี้ฉันอยากเจอเธอ”

เบอร์โทรศัพท์ของภาคินได้ถูกแมมไว้ในเครื่อง นานแล้วแต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาโทรหาฉัน

เมื่อก่อนเขาจะติดต่อฉันจากกันต์แต่ตอนนี้เขา เลือกที่จะติดต่อฉันโดยตรง

“รถของฉันจอดอยู่ที่ฝั่งนาฬิกา11โมงของเธอ”

ฉันเดินไปทิศทางที่เขาบอกจากนั้นก็ได้เห็นรถเก๋ง สีดำคันหนึ่งจอดอยู่ฝั่งตรงข้ามของโรงแรม

“มานี่”พอพูดจบก็วางสายไม่ให้ฉันได้มีโอกาสได้

ปฏิเสธเลย

ฉันเดินตรงไปที่ถนนม้าลายอย่างไม่สบายใจพอถึง หน้ารถก็ได้เปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ
เขาได้สตาร์ทรถและขับไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

“ไปไหน” เสียงของภาคินได้ถามอย่างกดดัน

“ได้หมด”ฉันแค่ไม่อยากกลับบ้านตอนนี้

“ได้หมดงั้นหรอ?”

เขาได้ขมวดคิ้วและทำหน้าสงสัย

ฉันพยักหน้า

“งั้นเธออย่าเสียใจนะ”พอพูดจบก็ได้แต่ยิ้มและ ขับรถไปในที่เปลี่ยว

พอรถจอดฉันก็ลงจากรถรอบๆนั้นเปลี่ยวมากไม่มี แม้แต่เงาคน

“เธอพาฉันมาที่นี่ทำไม?”

“แล้วเธอคิดว่าจะทำอะไรหล่ะ?”พูดไปเขาก็ได้ ถอดเน็กไทออกไปด้วยเขาทับร่างฉันอยู่บนตัวรถและ ได้ใช้เน็กไทมัดมือฉันไว้”เสียใจแล้วใช่ไหม?”

ฉันได้แต่ส่ายหัว

เขาได้ทับร่างกายฉันไว้อย่างแน่นและใช้มือล้วงเข้าไปใต้กระโปรงไม่นานฉันก็ได้เกิดมีอารมณ์ทางเพศ และได้คดตัวไปมา

เขาอุ้มฉันไว้และได้หัวเราะอยู่ข้างหูฉัน”ทนไม่ไหว แล้วใช่ไหม?”

ขาของฉันได้เกี่ยวเอวของเขาไว้เขาได้แต่หัวเราะ ชอบใจเขาทับร่างฉันไว้ให้นอนลาบลงไปจากนั้นเขาได้ ถอดเข็มขัดออกและเราก็ได้มีอะไรกันอย่างสนุกสนาน