ตอนที่ 3ให้เงินก่อน แล้วจะได้ตัวเธอ

ซูหน่วนหน่วนถูกลู่จิ่นเฉินขังอยู่ในวิลล่า เขาจ้างแม่ บ้านและนักโภชนาการที่ดีที่สุดมาดูแลลูกในท้องของซู หน่วนหน่วน

แต่ยิ่งเขาให้ความสำคัญกับเด็กคนนี้มากขึ้นเท่าไหร่ หัวใจของซูหน่วนหน่วนยิ่งรู้สึกเจ็บมากขึ้น

เพราะเธอรู้ว่า เด็กคนนี้… ไม่สามารถที่จะมีชีวิตเติบโต ขึ้นได้

เธอไม่ต้องการทำให้ลู่จิ่นเฉินต้องเจ็บปวดใจ เขาเป็น คนที่เธอรักมากที่สุด

ความเจ็บปวดจากการสูญเสียลูก ให้เธอรับไว้คน เดียวก็เพียงพอแล้ว

ในขณะที่กำลังสับสนไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดีที่จะ ทำให้ลู่จิ่นเฉินต้องเจ็บปวดใจน้อยที่สุด ลู่เต๋อไห่ก็โทร เข้ามา

“ทุกอย่างเตรียมพร้อมไว้หมดแล้วพรุ่งนี้จะส่งเธอไป”

ลู่เต๋อไห่วางสายทันทีที่พูดจบ

ซูหน่วนหน่วนลูบส่วนท้องน้อยที่แบนราบอย่างตะลึง งัน ฉีกริมฝีปากออกเป็นรอยยิ้มอันขมขื่น
เพียงแค่เธอจากไปในวันพรุ่งนี้ ลู่จิ่นเฉินก็จะไม่ต้อง แบกรับความเจ็บปวดของการสูญเสียแล้ว…

ยามค่ำคืนค่อยๆมืดลง แต่ลู่จิ่นเฉินกลับยังไม่กลับมา หลายวันก่อนหน้านี้ เขาจะกลับมาทานข้าวเย็นที่บ้าน ทุกวัน…

ซูหน่วนหน่วนมองยามค่ำคืนมืดมิดที่อยู่ภายนอก หน้าต่าง หรือว่า…เธอจะไม่ได้เจอหน้าเขาเป็นครั้ง สุดท้ายแล้วใช่ไหม?

น่าเศร้าเสียจริง…

ซูหน่วนหน่วนพับเก็บชุดคลุม แล้วนอนห่อตัวอยู่บน เตียงแล้วกลืนกินความขมขื่นที่แสนยาวนานนี้

ในตอนที่กำลังสะลึมสะลือนี้เอง ทันใดนั้นก็ได้ยิน เสียงประตูเปิดออกทันทีทันใด ลู่จิ่นเฉินที่เมามายเดิน โซเซพุ่งตรงเข้ามา…

“จิ่นเฉิน…” ซูหน่วนหน่วนยังไม่ทันที่จะลุกขึ้น ก็ถูกลู่ จิ่นเฉินเข้ามาจับแล้วกดไว้โดยตรง พร้อมกับจูบที่ร้อน แรงและเปียกชื้นเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าตามมาโดยทันที มันกวาดเอาเหตุและผลของซูหน่วนหน่วนไปทั้งหมด

เธอใช้แขนโอบกอดรอบคอของลู่จิ่นเฉิน วางร่างกาย อันอ่อนนุ่มลงแล้วยอมรับเขาเข้าไปอย่างสุดหัวใจ
รู้สึกได้ว่าร่างกายของตัวเองถูกเขาแทรกตัวเข้ามาจน เปี่ยมล้น หัวใจก็พองตัวอย่างเต็มที่

ก่อนที่จะจากจากไป ยังสามารถได้แนบชิดกับ เขา…มันก็ดีมากแล้ว

“ทำไมคุณถึงต้องการจะจากผมไป?” ลู่จิ่นเฉินนั้น เมามายอย่างมาก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเส้นเลือด แดงก่ำ เก็บกดอารมณ์หดหู่ที่หมุนวนอยู่ในนั้น เพียงแค่ ซูหน่วนหน่วนมองดู ก็ถูกกลืนเข้าไป

เธอหลั่งน้ำตาออกมา เพราะจิตใจอยู่เหนือการ ควบคุม

“คุณชอบเงินมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”ลู่จิ่นเฉินค่อยๆ ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ เขาบีบคางของซูหน่วนหน่ วนอย่างแรง แล้วเอ่ยอย่างเกี๊ยวกราดว่า “ผมรวยไม่พอ หรือไง? ห้าล้านเหรียญก็ทำให้คุณทิ้งผมได้แล้ว! หรือ ว่าคุณไม่รู้ว่า ขอเพียงคุณแต่งงานกับผม อย่าว่าแต่ห้า ล้านเหรียญเลย แม้จะห้าพันล้านผมก็เต็มใจจะให้คุณ!”

ยิ่งเขาพูดมากเท่าไหร่ ซูหน่วนหน่วนก็ร้องไห้หนักขึ้น เรื่อยๆ เธอโอบกอดคอของลู่จิ่นเฉินแน่นขึ้น แล้วประกบ ริมฝีปากลงไป แล้วอยากจะแต่งงานอย่างแสนหวานกับ ลู่จิ่นเฉิน

เช่นนี้แล้วก็จะทำให้เขาหยุดพูดถึงเรื่องเหล่านั้น เพราะมันทำให้เธอรู้สึกราวกับว่ากำลังจะตาย
แต่ลู่จิ่นเฉินกลับจับคอของเธอ แล้วกดเธอแนบกับ เตียงอย่างแรง

“อย่าแตะต้องตัวผม คุณมันไม่คู่ควร! ห้าล้านเหรียญ ก็ได้ตัวคุณแล้ว ทำไมคุณถึงราคาถูกแบบนี้? ซูหน่วน หน่วน ทำไมคุณถึงตกต่ำขนาดนี้!”

ซูหน่วนหน่วนร้องไห้อย่างหนักจนสะอื้น : “ฉันเปล่านะ คะ…จิ่นเฉิน ฉันไม่ได้เป็นอย่างนั้น…”

เธอทําเพื่อเขานะ

“หุบปาก!”ลู่จิ่นเฉินปิดปากเธอเอาไว้ “ผมไม่ต้องการ ได้ยินเสียงของคุณ ปากของคุณในตอนนี้ทำได้แค่ส่ง เสียงร้องอย่างเจ็บปวด! นอกจากนั้นแล้ว คำเดียว ผมก็ ไม่อยากฟัง!”

ซูหน่วนหน่วนร้องไห้และส่ายหน้าไปมา น้ำตาร่วงหล่ งบนฝ่ามือของลู่จิ่นเฉิน

ลู่จิ่นเฉินสะบัดมือออกด้วยความขยะแขยงในทันที ทันใด แล้วคว้าผ้าห่มที่อยู่ด้านข้าง คลุมใบหน้าที่กำลัง ร้องไห้ของซูหน่วนหน่วน

“แค่แตะต้องคุณร้องไห้แล้ว ทำไมคุณถึงได้ผิดหวัง ขนาดนี้ล่ะ? หรือว่าคุณรู้สึกว่าผมให้เงินคุณน้อยเกินไป คุณเลยไม่เต็มใจที่จะให้ความร่วมมือ?”

ลู่จิ่นเฉินคว้าแขนของเธอ ทำให้เธอพลิกตัวกลับมาทั้งตั้ว และถูกร่างกายแข็งแรงที่กำลังเดือดดาลกดทับ ตามลงมาทันที “ดังนั้นครั้งต่อไปก่อนที่ผมจะมาหาคุณ ก็จะต้องจ่ายเงินก่อนถึงจะได้ตรวจสอบสินค้างั้นสินะ?”

ซูหน่วนหน่วนเพียงแค่ร้องไห้และไม่พูดอะไร

แต่ดูเหมือนว่าลู่จิ่นเฉินจะหัวร้อนขึ้นมาอย่างรุนแรง เขาดึงเงินสดออกมาจากกระเป๋าเงินของเขาจริงๆ แล้ว โปรยมันไปทั่วแผ่นหลังเปล่าเปลือยของซูหน่วนหน่วน

“พอไหม?” เขาเย้ยหยันด้วยเสียงที่เย็นเยียบกว่า จุดเยือกแข็ง “ซูหน่วนหน่วน เงินเหล่านี้ มันพอหรือยัง?”

ซูหน่วนหน่วนกัดริมฝีปากของเธออย่างแรง เพื่อให้ลู่ จิ่นเฉินหยุดการกระทำที่ทำร้ายผู้คนแบบนี้ เธอจำต้อง ตอบโต้ : “พอแล้ว! ลู่จิ่นเฉิน ทำแบบนี้คุณจะทำให้เงิน ฉันหายไปนะ…

ในที่สุด ลู่จิ่นเฉินก็หยุด แล้วเอนตัวลง แนบข้างหู ของซูหน่วนหน่วน โดยพูดว่า : “ถ้าพอแล้ว ต่อไปมันก็ เป็นเวลาที่จะแสดงให้ผมพอใจใช่ไหม?”