ตอนที่ 7 เธอสามารถจัดการได้เองกับมือ

ทำไมจิรภาสถึงปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้ แล้วนึก ไม่ถึงเลยว่าเขาจะมาแทรกแซงเรื่องนี้ ทุกคนรู้จักฐานะของบริ ษัทเค.เอฟ ในวงการบันเทิงเป็นอย่างดี เดาได้เลยว่าจิรภาส รู้สึกว่าจิดาภาได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่ไปแล้วแน่ๆ

จิดาภาเอาตัวเองกระโดดลงไปในกองไฟจริงๆ นับจากนี้ ไปตำแหน่งราชินีจอเงินของเธอได้กลายเป็นอากาศธาตุไร้ที่ยืน ในสังคมไปแล้ว

ในตอนที่ผู้คนต่างคิดว่าจิรภาสมาเพื่อโจมตีจิดาภา กลับ กลายเป็นว่าเขาเดินมายืนอยู่ข้างๆ จิดาภา แล้วพยักหน้า พลางพูดชมเชยเธอ “การแสดงของคุณไม่เลวเลยนะ

จิดาภาเบิกตากว้างมองเขา นึกไม่ถึงเลยว่าเขาจะมา ชื่นชมการแสดงของเธอ และยังเป็นคนที่เสนอตัวมาช่วยเหลือ เธอ…คนคนนี้คือสามีที่เธอเพิ่งจะแต่งงานด้วย

จิรภาสสังเกตเห็นสีหน้าท่าทางทุกอย่างของจิดาภามา ตลอด เขาหันไปมองคุณณัฏฐ์ “คุณผู้กำกับ คุณคิดว่ายังไง ครับ”

“การแสดงของคุณจิดาภาเป็นธรรมชาติและไร้ที่ติ ในจุดนี้ผมเชื่อว่าทุกคนรู้ดีอยู่แล้ว คุณณัฏฐ์กวาดตามองเธอตั้งแต่ หัวจรดเท้า แล้วพูดด้วยสีหน้าที่ยากที่จะเผชิญ “แต่ว่าเมื่อกี้นี้ เธอเพิ่งจะ…

“ผมคิดว่านี่ไม่นับว่าเป็นปัญหาใหญ่เลยนะครับ”

แม้ว่าผู้จัดละครจะเกรงกลัวตำแหน่งของเขา แต่ก็ยัง กัดฟันพูดออกมา “ไม่ได้ บทนักแสดงหญิงสมทบจะต้องเป็น ของชนศาเท่านั้น”

พวกเขาลงทุนไปตั้งมากเท่าไหร่ จะมาเปลี่ยนแผนการ ง่ายๆ เพราะคำพูดของจิรภาสประโยคเดียวได้ยังไง

“ต้องเธอเท่านั้นเหรอ หรือพวกคุณคุยกันแล้วแต่แรกว่าจะ ยกบทนักแสดงหญิงสมทบให้กับชนิศานะ” จิรภาสพูดออกมา อย่างสบายๆ แต่น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชาและ เฉยเมยอำนาจที่กดดันอีกฝ่ายให้เปลี่ยนความคิด “แต่ในมุม มองของผม ชนิศายังไม่ดีพอ แถมยังเข้าถึงจิตวิญญาณของตัว ละครนี้ไม่ได้…จิดาภาต่างหากที่เหมาะสมกับบทนี้มาก

ทัศนคติของเขาแบบนี้โจ่งแจ้งมาก ถ้าไม่โง่ก็จะมองออก

ว่าจิรภาสใช้อำนาจของตนจนถึงที่สุด

จิดาภาไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่าอยู่ดีๆ เขาก็จะปรากฏตัว แถมยังมายืนข้างเธอเพื่อช่วยเหลือเธอแม้ว่ามันจะน่าตกใจ แต่ ก็อบอุ่นมากอยู่เหมือนกัน

น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ เหล่าผู้ถือหุ้นไม่กล้าที่จะขัดคอเขา จึงบ่นพึมพำออกมาสองประโยค จากนั้นไปหาชเยศและ บริษัท เพื่อจัดการกับเรื่องด้วยความโกรธ

“งั้นเรื่องมองจิรภาสและพูดออกมาอย่างเลี่ยงไม่ได้

จิรภาสก็มองจิดาภาหนึ่งอารมณ์ที่ลึกซึ้ง แล้วพา

เลขาเดินออกไป

นักรุมล้อมนานไม่มีใครอยู่ข้างกายจิดาภาแล้วสักคน

ต่อสายไปสี่ครั้ง ถวิตเดินกลางเวทีด้วยความโกรธ จากพูดออกมาอย่างรังเกียจว่า “จิดา ภา แกนี่มันฤทธิ์เยอะจริง รอก่อนเถอะ คุณชเยศปล่อยแกไว้ แน่

จิดาภารับความสุขและความจากการถูกจิรภาส ช่วยเอาไว้ครู่ เธอถือโอกาสโยนผ้าปิดปากขยะแล้ว มองไปที่ถวิตอย่างไม่ท่าทีจะยอมเลยแม้แต่นะ

เพราะว่าเธอจะปล่อยพวกเขา

จิดาภาฉวยโอกาสตอนนักข่าวยังไม่กลับมาวิ่งไป ทางประตูหลัง แต่เจอของจิรภาสที่ขับออกจากโรง จอดรถ พอกระจกติดว่าเขาในรถด้วยหน้าที่เรียบเฉยไร้ความรู้สึก แต่กลับยิ้มให้เธอเป็นห่วงกังวลใจ “ขึ้นรถส

จิดาภาพยักหน้า “เมื่อกี้….ขอบคุณมากนะคะ

เพราะคุ้นเคยกับวงการนั้นเป็นอย่างดี จิตาภารู้ดีว่า ถ้าจิร ภาสไม่ปรากฏตัวละก็ เธอก็คงจะจบเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นด้วยตัว เองไม่ได้แน่นอน

“คุณเป็นภรรยาของผมแล้ว คุณคิดว่าผมจะทนให้คนอื่น มาดูถูกเหยียดหยามผู้หญิงของผมได้ง่ายๆ เหรอ” เขาเลิกคิ้วสูง คำพูดที่ดูเผด็จการหลุดออกมาจากปากของ

เขา

ความหมายในคำพูดนั้นเหมือนว่าจะปกป้องเธอแบบนี้ไป ตลอดงันเหรอ

“ถ้าเพราะฉันทำให้บริษัทเค.เอฟกับคุณลำบากละก็ ฉัน…” เธอนั่งลงข้างกายเขาแล้วปิดประตู จิดาภาจับปลายนิ้ว ของตน เม้มปากเพื่อหยุดคำพูดที่ตนอยากพูด

จิรภาสแค่มองเธอด้วยสายตาที่ปราศจากกามตัณหา “ถ้า ผมกลัวมีปัญหา ก็คงไม่จดทะเบียนกับคุณหรอก

ในใจเธอเต้นตุบๆ เพียงแค่รู้สึกว่าบรรยากาศในรถดู อบอุ่นขึ้นมามาก แล้วเธอก็นั่งอยู่ข้างผู้ชายคนนี้อีก ในไม่ถึง เลยว่าใจจะเต้นเร็วขึ้นจนควบคุมตัวเองได้ยากแบบนี้

“ตอนนี้เรากำลังไปไหนกันคะ” เธอเอ่ยถามอย่างรีบร้อนลนลาน
“บ้านของผม”

หลังจากที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบเงียบ ก็เห็นว่าจิตาภา ดูเหม่อลอยเล็กน้อย เขาเลยยิ้มอ่อนแล้วพูดว่า “เวลาผมทำ อะไรไม่ชอบให้มันยืดเยื้อ ถ้าเธอตกลงละก็ ผมก็จะจัดงาน แต่งงานที่คุณลืมไม่ลงให้คุณได้นะ

ใบหน้าของจิดาภาแดงเล็กน้อยเหมือนคนเมา เธอยัง คงยืนหยัดตอบไปว่า “ยินดีค่ะ

ไม่ใช่เห็นด้วย แต่ยินดีเลยต่างหาก เธอรู้ทางเลือกของ เธอเป็นอย่างดี ชื่อของจิรภาสได้ถูกตีตราลงไปในชีวิตเธอแล้ว ไม่มีทางจะเช็ดออกได้

เธอยินยอมพร้อมใจที่จะมอบตัวเธอเองให้กับเขา