บทที่ 5 คนบ้า

พอเธอพูดจบ ก็เดินผ่านอนิกแล้วเข้าไปใน

บริษัทเลย

อนิกไม่รู้จะทำไงต่อ ได้แต่มองตามไปทางเสา ต้นใหญ่ที่อยู่อีกทาง

โจเซฟยืนพิงอยู่หลังเสา ยืนเฉียงอยู่ตรงนั้น มองดูรองเท้าหนังของตนเอง ไหล่ที่หนาของเขา ทำให้เขาดูแข็งแรงและมั่นคงมาก มือข้างหนึ่งสอด ไว้ที่กระเป๋ากางเกง อีกข้างก็คีบบุหรี่ที่ดูดไปแล้ว ครึ่งม้วน

คำพูดของราเชล เขาได้ยินชัดเจน เวลานี้ สีหน้าของเขาดูแย่มาก

เขายื่นบุหรี่มาสูบที่ปากอย่างสง่างาม ดูดไป หนึ่งที ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาถูกปกคลุมไปด้วย ควันบุหรี่

อนิกเดินมาหาเขา “คุณเซฟครับ คุณรา เชล….…….”

อนิกหยุดพูดกระทันหัน

ริมฝีปากของโจเซฟยิ้มอ่อนอย่างเยือกเย็น เขายืนตัวตรงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เดินไปข้างหน้า ถังขยะ ดับไฟบุหรี่แล้วทิ้งลงถังขยะ

เขาไม่ได้พูดอะไรสักคำ แล้วเดินเข้าไปใน บริษัทเลย

ราเซลไปถึงห้องทำงาน พึ่งถึงได้ไม่นาน กำลัง นั่งเปิดคอมอยู่

เวลานั้น เสียง“ปัง”ก็ดังขึ้น ประตูถูกเปิดออก อย่างเสียมารยาท

เธอตกใจจนเงยหัวขึ้นมา ผู้ชายที่เธอเห็นตรง หน้า ทำให้สีหน้าของเธอแย่ลง แววตาของเธอเต็ม ไปด้วยความเกลียดแค้น หลังจากนั้น เธอก็คว้า โทรศัพท์ขึ้นมาโทรไปที่ “รปภ…”

“ตุ๊ด ตุ๊ด…..” สายไม่ว่าง

นิ้วที่เรียวยาวของเขากดวางสายที่ตัวโทรศัพท์

ราเชลมองขึ้นไปทางมือของเขาอย่างโมโห บตากับแววตาที่สุขุมและเย่อหยิ่งของเขา ในใจของเธอกระตุกเล็กน้อย มือของเธอสั่นเบาๆ สีหน้าเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ
เธอกลัวโจเซฟ แต่ความเกลียดก็เพิ่มขึ้นในใจ ของเธอ เธอพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ “ออกไป ตรงนี้ ไม่ต้อนรับนาย”

เขาปล่อยมือออกจากโทรศัพท์ มือทั้งสองวาง อยู่บนโต๊ะทำงาน สายตาที่ดึงดูดของเขาจ้องไปทาง ราเชล ขยับตัวเข้าไปหาเธอใกล้ๆแล้วพูดด้วยน้ำ เสียงที่อ่อนโยน “เราคุยกันหน่อยนะ”

ราเชลยืนขึ้นอย่างร้อนรน เธอผลักเก้าอี้ออก อย่างโมโห หัวใจเต้นแรงผิดจังหวะ พูดกับเขาด้วย น้ำเสียงที่หอบพร้อมกับชี้ไปทางประตู “ออกไป ไกลๆ ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคนเลวอย่างนาย

โจเซฟสอดมือทั้งสองเข้าไปที่กระเป๋ากางเกง ยืนตัวตรง สายตาเฉยชา พูดด้วยโทนเสียงเบาๆ “ได้ งั้นก็ไม่ต้องคุย พรุ่งนี้เช้าสิบโมง เจอกันหน้า อำเภอ เราไปจดทะเบียนสมรสกัน”

เธอโดนผู้ชายที่โอหังคนนี้ยั่วโมโหถึงสุดขีด แล้ว เธอกัดฟันแล้วพูด “นายฝันไปเถอะ ฉันยอม ตายดีกว่าถ้าต้องแต่งงานกับคนเลวที่มาขืนใจฉัน”

เขาโดนด่าไปแต่กลับไม่รู้สึกอะไร ริมฝีปาก ขยับเล็กน้อยและยิ้มอ่อน พร้อมกับแววตาที่เจ้าเล่ห์อันตรายและเข้าหาเธอทีละก้าว เธอตกใจจนต้อง รีบถอยหลังออกไป

“เรื่องนี้เธอปฏิเสธไม่ได้ ถ้าพรุ่งนี้ฉันไม่เจอเธอ ที่อำเภอ เธอจะเจอคลิปวีดีโอหลุดของตนเองอยู่ที่ ข่าวหน้าหนึ่ง และบริษัทของพ่อเธอก็จะล้มละลาย ติดหนี้เป็นร้อยล้าน”

สีหน้าของเธอซีดลงทันที เธอกำมือแน่นจนเล็บ แทงเข้าไปกลางมือ เธอกัดริมฝีปาก น้ำตาเริ่มคลอ เธอทนไม่ไหวแล้ว ตบไปแรงๆที่ใบหน้าของเขา

เสียงตบดังขึ้น หัวใจของเธอชาเล็กน้อย โจ เซฟโดนเธอตบจนต้องหันไปอีกข้าง แต่เธอกลับสั่น ไปทั้งตัวแล้วรีบถอยหลังออกไป

เธอกลัว เธอไม่รู้จะทำอะไรต่อ เธอเกลียดเขา จนอยากจะฆ่าเขา แต่ทำไมกลับกลัวเขาขนาดนั้น

ล่ะ

ร่างกายของโจเซฟสะเทือนเล็กน้อย เขา โดนตบอย่างแรง จริงๆต้องเจ็บมาก แต่เขากลับ แสดงออกมาให้เห็นว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไร ริมฝีปากของเขายิ้มอ่อน แลบลิ้นออกมาเลียที่ริมฝีปากเล็ก น้อย เขา รู้สึกแปลกๆเหมือนเจ็บจี๊ดและคันเล็กน้อย ที่ปาก

ณ ใจกลางเมือง ใครๆก็รู้ว่าเขาโดนจัดอยู่ใน แวดวงมาเฟีย เขาใจร้ายอำมหิต ทุกคนล้วนกลัวกัน

เขาไม่มีทางล้อเล่นแน่นอน

ราเชลรู้ว่าเขาเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น ถึงเธอ จะมีฐานะเป็นพี่สะใภ้ของเขา แต่เขาก็ไม่สนใจ ทำลายความบริสุทธิ์ของเธอพังทลาย

เขา…..โจเซฟ

เขามันคนบ้า