เพื่อนของลูเซียโน่

นวชาถอนหายใจ ที่จริงมันก็ไม่ใช่ความลับอะไรเธอจึง เล่าให้เขาฟัง

“เขาตามฉันมาหลายปีแล้วค่ะ แต่ฉันไม่รับรักเขา เขา เหมือนจะคลั่งฉันรู้ว่าเขาเล่นยาแอบอัดวีดีโอเอาไว้แล้ว ส่งให้พ่อเขา สุดท้ายเขาถูกส่งไปต่างประเทศคิดว่าคงจะ กลับมาแล้วเลยมาตามฉันอีก”

“เด็กที่ถูกตามใจมักแพ้ไม่เป็นคุณลำบากแล้วล่ะนาชา”

“หมายความว่ายังไงคะ”

“เขาก็จะยังซื้อคุณต่อแบบนั้น”

“หรือฉันต้องไปเรียนชกมวยคะ”

นาชามองเขาตาแป๋วดวงตากลมโตของเธอดูไร้เดียงสา อีกทั้งยังถามอย่างจริงจัง เควิลจึงอดหัวเราะและชำเลือง มองอย่างตกตะลึงไม่ได้

“คุณต้องมีบอดี้การ์ด”

“ฉันไม่มีปัญญาจ้างหรอกค่ะ”
“ผมเป็นให้คุณเองช่วงนี้ผมว่าง”

นาซามองเขาอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูดพร้อมกับย่น จมูกอย่างน่ารัก

“คุณก็พูดไปเรื่อย”

“ผมจริงจังช่วงนี้ผมว่าง ค่าใช้จ่ายไม่คิดเพียงแต่มีข้อ แลกเปลี่ยนเล็กน้อย”

“อะไรคะ” นาซาเลิกคิ้วถามใบหน้างดงามมองเขาอย่าง

สงสัย

“สนใจล่ะสิ”

นาชาคิดในใจว่ามีใครจะไม่สนใจหนุ่มรูปหล่อเงินเยอะ แบบเขาบ้าง แต่เธอจะเอาอะไรแลกดีล่ะในเมื่อความ บริสุทธิ์ของเธอเขาก็เอาไปหมดแล้ว

เควิลเป็นผู้ชายเพอร์เฟคคนหนึ่งคงไม่สนใจกินน้ำพริก ถ้วยเดิมหรอกกระมัง อีกทั้งเธอก็ไม่คิดว่าตัวเองจะแซ่บ พอให้เขาติดใจมาขอกินเธออีก

“เป็นแฟนของผม”
“แค่ก แค่ ”

นาขาถึงกับสําลักกระทั่งเควิลบอกว่า

“อย่าเข้าใจผิด ผมแค่ให้คุณเป็นไม้กันหมาเท่านั้น”

“ก้นหมาตัวไหนคะ ท่าทางจะร้ายไม่เบา”

เควิลหัวเราะก่อนจะบอกว่า

“เธอเป็นนางแบบถ้าบอกชื่อคุณอาจจะรู้อยู่ในวงการ ใกล้กันนี่ คนนี้เป็นลูกสาวท่านรัฐมนตรีด้วยผมจะทำอะไร มากไปก็กลัวว่าจะกระทบธุรกิจถ้ามีแฟนแล้วเธอคงเลิก ยุ่ง”

“อ้อ เหรอคะ”

“ฉันจะไม่เป็นตัวถ่วงคุณเหรอคะ”

“ผมอยากให้ถ่วงนี่” น้ำเสียงของเควิลติดออดอ้อนเล็ก น้อย นาชามองเขาตาโตไม่คิดว่าเขาจะพูดคำนี้ออกมา

“คุณหมายความว่ายังไงคะ”

“ก็ไม่มีอะไรแค่มาเป็นแฟนปลอม ๆ ของผมแลกกับการที่ผมได้ดูแลคุณจากนายไมค์เด็กน้อยเอาแต่ใจคนนั้นไม่ ดีหรือเราสองคนไม่มีใครเสียเปรียบนี่นา คุณก็เห็นว่าผม เก่งขนาดไหน”

“ขายตัวเองเก่งไม่เบานะคะ”

เธอชมปนประชด เธอเคยขายตัวให้เขาตอนนั้นยังหอบ แฟ้มประวัติหนาเตะอีกทั้งประวัติสุขภาพอย่างละเอียดไป ให้ ตอนนี้นาชากลั้นจําเมื่อเควิลกำาลังขายตัวเองให้เธอ

“ใช่สิ ผมทั้งหล่อ ทั้งรวย ทั้งเก่ง เป็นถึงประธานบริษัท ยินยอมเป็นแฟนปลอม ๆ คอยปกป้องให้คุณใช้งานได้ เต็มที่ แค่คุณคิดที่จะปฏิเสธคุณก็ขาดทุนยับแล้ว”

“เอาล่ะ คนหลงตัวเองฉันรู้แล้วค่ะ”

นาชาหัวเราะร่วน ดวงตากลมโตส่องประกายระยิบระยับ

“แล้วตกลงหรือเปล่าล่ะ”

“ขายเก่งขนาดนี้ ยังฟรีอีกต่างหากฉันก็ไม่ใช่คนโง่นะคะ”
นาชาพยักหน้าเธอคิดอย่าว่องไว ใช่ไม่มีอะไรให้เสีย เปรียบดีเสียอีกได้ควงหนุ่มหล่อแม้จะชั่วคราวก็ตาม

“นับว่าสมองคุณไม่มีปัญหา เกิดมาผมไม่เคยขายตัวให้ ใครเลยนะนอกจากคุณ”

“ฉันก็เหมือนกันค่ะ”

จู่ ๆ นาชาก็หลุดปากพูดคํานี้ออกมา สองคนต่างมอง หน้ากันด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย เควิลเหมือนถูก แรงดึงดูดอันมหาศาลจากดวงตาคู่สวย เขาค่อย ๆ โน้ม หน้าเข้ามาหานาชาช้า ๆ แล้วจุมพิตเธออย่างอ่อนโยน

สามวันผ่านมาเก่งมารับนาชาและเควิลออกจากโรง พยาบาล ตลอดเวลาที่นาชาอยู่ที่นี่เควิลไม่ทิ้งเธอไปไหน แม้แต่นาที ยังหอบหิ้วงานมาทำที่โรงพยาบาลด้วย

นาชารู้สึกว่าตัวเองสบายดีเพียงแต่หลงเหลืออาการปวด ท้องอยู่ไม่มากแล้วแต่เควิลก็ยังยืนกรานที่จะให้เธออยู่ โรงพยาบาลจนครบสามวัน

วันนี้เก่งพานาวามาด้วยเพราะทนเด็กน้อยรบเร้าไม่ไหว นาวาวิ่งไปหาพี่สาวด้วยความคิดถึงอีกทั้งยังช่วยนาชา เก็บกระเป๋าอย่างกระตือรือร้น ในขณะที่เก่งแจ้งข่าวของ ไมค์ให้เควิลรู้
“มันถูกประกันตัวแล้ว พ่อมันใหญ่ไม่ใช่เล่น”

“ใหญ่แค่ไหนแกก็เอาอยู่ไม่ใช่เหรอ หาหลักฐานเอาผิด มันแล้วโยนมันเข้าคุกตลอดชีวิตให้ได้ อย่าให้มันหลุดมา ก่อกวนนาซาอีก”

“เข้าใจแล้ว”

เก่งรับคำพร้อมกับลุกขึ้น เตรียมตัวกลับเข้าบริษัท นาชา เตรียมตัวเสร็จแล้วเธอยังไม่รู้ว่าไมค์ได้รับการประกันตัว