สุดแสบ
กระทั่งเควิลพาหญิงสาวขึ้นรถพร้อมกับนาวาขับจน เกือบจะถึงบ้านจึงตัดสินใจบอกเธอ
“เขาได้ประกันแล้วเหรอคะ”
นาชาหน้าซีดเธอยังกลัวผู้ชายคนนั้น หากเขาโกรธ แล้วกลับมาเล่นงานเธอนาชาจะหนียังไงพ้น เควิลดึงมือ หญิงสาวมาจับปลอบเธอเบา ๆ
“ไม่ต้องกลัวคุณเป็นแฟนผม ได้รับเซอร์วิสเกรดดับเบิ้ล เอไม่ว่าจะกี่สิบไอ้ไมค์ผมรับประกันว่ามันจะแตะต้องคุณ ไม่ได้แม้แต่ปลายนิ้วก้อย”
นาชารู้สึกอบอุ่นหัวใจ เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร มีอำนาจ แค่ไหนแต่ทุกสิ่งที่เขาพูดเธอกลับเชื่อมั่นอย่างประหลาด
นาวาเด็กดีนั่งฟังพวกเขาคุยกันมาตลอดทางกระทั่งเค วิลเลี้ยงเข้าไปจอดที่ลานจอดรถในบ้าน
สิ่งที่เด็กน้อยพอจับใจความได้คือนาชากับเควิลเป็น แฟนกันแล้วเด็กน้อยยิ้มอย่างยินดีพร้อมกับโพล่งออกมา
“พี่เควิลกับพี่นาชาจะแต่งงานกันเมื่อไหร่ครับ”
นาชาหันขวับไปมองน้องชายด้วยความตกใจ เธอลืม สนิทว่านาวาก็อยู่ด้วย
“เด็กบ๊อง ใครจะแต่งงานกันล่ะครับ”
“ก็คนเป็นแฟนกันต้องแต่งงานกันนี่ครับ ผมจะไปบอก ข่าวดีคนอื่น”
เมื่อรถจอดสนิทนาวาก็ไม่รีรอ เขารีบเปิดประตูรถวิ่ง เข้าไปในบ้านอีกทั้งยังร้องตะโกนลั่นบ้านด้วยความดีใจ
“เย้ พี่นาชาจะแต่งงานกับพี่เควิลแล้ว ผมมีพี่ชายแล้ว เย้
นาชามองหน้านาวาอดที่จะขำน้องชายไม่ได้
“ขอโทษแทนนาวาด้วยนะคะ เข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว”
“ไม่เป็นไรครับ” เควิลแม้จะพยายามซ่อนรอยยิ้มแต่นา ชาก็เห็นได้ชัดเจน
“คุณไม่ถือแกนะคะ”
“ไม่นี่ครับ ผมดีใจที่มีนาวาเป็นน้อง คุณก็รู้ว่าผมรักเด็ก คนนี้แค่ไหน”
พูดจบเขาก็ส่งสายตาหวานเชื่อมอันคลุมเคลือมาให้เธอ
“อืม….”
นาซาถูกเขาจ้องจนหน้าแดง หญิงสาวขยับตัวจะปลด เข็มขัดนิรภัยคงเป็นเพราะความขัดเขินจึงปลดไม่ออกสัก
เควิลจึงโอบมือรอบร่างของเธอ “ผมช่วย”
เควิลยังอ้อยอิ่งโอบหญิงสาวเอาไว้ ลมหายใจร้อน ๆ เป่า รดที่ใบหูของเธอ นาชาใจเต้นระรัว อีกทั้งยังกำมือแน่น เขากำลังทำให้เธอคลั่ง
“เควิลคะเดี๋ยวฉันทำเองค่ะคุณดูไม่มีแรงเอาซะเลย”
“ผมจงใจน่ะ”
เควิลตอบใบหน้ากรุ้มกริ่ม มือของเขาไม่ขยับยังกอดเธอ แน่นขึ้น
“ตัวคุณทั้งนุ่มทั้งหอม กอดยังไงก็ไม่เบื่อ”
เสียงนุ่ม ๆ กระซิบอยู่ที่ริมหูที่กลายเป็นสีแดง นาชา ทำตาหลุกหลิกมองหน้าเขาอย่างไม่เต็มตานักเธอเขินจะ ตายอยู่แล้วทำให้ไม่ได้ยินที่เขาพูดเท่าไหร่
“คุณว่าอะไรคะ”
“ผมแค่บอกว่า ตัวคุณทั้งนุ่มทั่งหอมกอดยังไงก็ไม่เบื่อ
พูดจบเขาก็ฟุบหน้าลงบนไหล่บอบบางของเธอ
ทั้งใจทั้งกายของนาชาสั่นสะท้าน เธอรู้ตัวว่ากำลัง เล่นอยู่กับไฟ ในใจจึงอยากจะผลักเขาออกแต่ไม่รู้ด้วย สาเหตุใดเธอจึงไร้กระทั่งแรงที่จะยกมือ
เควิลขยับตัวมองเข้าไปในดวงตาคู่สวย แล้วค่อย ๆ โน้ม ใบหน้าลงมาจุมพิตที่หน้าผากของนาชาโดยที่เธอไม่ทัน ได้ตั้งตัว
เขาไล้จมูกโด่งลงมาดอมดมแก้มใสของหญิงสาว กระทั่ง เลื่อนริมฝีปากลงมาประทับจูบกลีบปากสีแดงสดของเธอ ค่อย ๆ แยกกลีบปากของเธอช้า ๆ ด้วยปลายลิ้นของตัว เอง
หญิงสาวปล่อยให้เขาดูดลิ้นอ่อนนุ่ม หยอกเย้ากับริม ฝีปากหอมกรุ่นเนิ่นนาน ราวกับเธอเป็นเนยที่ถูกความ ร้อนเบา ๆ หลอมละลายอย่างช้า ๆ
เควิลคราง เขาอดไม่ได้ที่ยกมือลูบหน้าอกของเธอที่เขา จำได้ว่านุ่มละมุนเพียงใด เควิลขยำเบา ๆ จวบจนนาซา รู้สึกตัวหญิงสาวอีกอักผลักใบหน้าเขาออกพลางก้มหน้า
เธอรู้สึกอายที่ปล่อยให้เขาจูบเขาลูบอย่างกับว่าเขาคือ เจ้าของร่างกายนี้จะสัมผัสเมื่อใดก็ได้ หญิงสาวตรึงหน้า เขาไว้ด้วยมือเล็กของตนเอง
เควิลยังแกล้งเลียมือของเธอนาชารู้สึกว่าความร้อนนั้น พุ่งไปจนถึงจุดเสียวสยิวกลางร่างกาย สัมผัสเพียงเล็ก น้อยเท่านี้ทำไมถึงส่งผลต่อร่างกายของเธอได้ขนาดนี้
ถ้าเป็นคนอื่นทำแบบนี้นาชาคิดว่าตนเองคงตบคนคนนั้น จนหน้าคว่ำไปแล้ว แต่สัมผัสของเควิลกลับทำให้เธอรู้สึก ประหลาดราวกับโหยหาเขามาเนิ่นนาน
“คุณอย่าทำแบบนี้เลย เราไม่ใช่แฟนจริง ๆ กันสัก หน่อย”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ