ตอนที่ 8 เผชิญหน้า

คุณปู่เขียวพยักหน้าบอกว่า “ดี การกลับมาของโหรว โหรวจะ สมเหตุสมผลอย่างสมบูรณ์ด้วยเหตุผลนี้

“ฉันกังวลแต่ว่าโหรว โหรวจะเสียใจค่ะ” หยางจิ้งเสียนเอ่ย เบาๆ จับมือถังซีไว้

ถังยิ้มแล้วตอบว่า “ไม่เลยค่ะ คุณแม่ หนูคือลูกสาวพ่อ กับแม่ และตอนนี้หนูกลับมาแล้ว

เป็นอันตัดสินใจแล้วว่า เซียวหงกับหยางจิ้งเสียนจะรับ ถังซีเป็นลูกสาว แม้บทสรุปนี้จะไม่ใช่สิ่งที่เชียว โหรวคาดหวัง แต่ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้วในตอนนี้

ด้วยคุณปู่เขียวสุขภาพไม่ดี ท่านจึงไปพักอยู่ที่ประเทศ เยอรมันตลอดทั้งปี กลับมาครั้งนี้ก็เพื่อเชียว โหรว โดยเฉพาะ ดังนั้นสมาชิกทุกคนในตระกูลเซียวจึงจะมาร่วมงานเลี้ยง อาหารค่ำในคืนนี้

ถังซีกำลังจะกลับมาเป็นสมาชิกตระกูลเชียว ต้องมีการ ประกาศข่าวนี้ในงานเลี้ยงอาหารค่ำ เซียวหงสี่จึงขอให้เชียว เหยากับน้องๆ ไปที่ภัตตาคารที่จะจัดงานเพื่อเตรียมตัวล่วง หน้า แล้วขอให้หยางจิ้งเสียนพาถังไปเลือกเสื้อผ้าสำหรับงานเลี้ยงอาหารค่ำคืนนี้ หลังจากนั้นเขากับคุณปู่เขียวจะตรงไปที่ ภัตตาคารเทียนโฮ่ว

คนขับรถพาหยางจิ้งเสียนกับถังไปส่งไว้ที่ร้านเสริมสวย เมื่อเห็นถึงยังยืนอยู่ตรงทางเข้าร้าน ไม่เข้ามาข้างใน หยาง จิ้งเสียนคิดว่าเธอประหม่า จึงเข้าไปหาและปลอบโยนด้วยรอย ยิ้ม “ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ แม่อยู่นี่

“ขอบคุณค่ะ คุณแม่” เมื่อเห็นหยางจึงเรียนกุมมือเธอไว้ ถังซีก็กระซิบ “ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาช่วยหนูไว้วันนี้ ไม่งั้นหนู คงต้องอับอายต่อหน้าพวกเขา

“หนูเสียใจหรือเปล่า” หยางจึงเรียนมองหน้าถัง “หนูคง รู้สึกเจ็บปวดใจที่ได้รับการปฏิบัติอย่างนั้นจากพ่อแม่ผู้ให้ กำเนิด”

ถังซีสายศีรษะตอบว่า “ไม่ค่ะ ไม่มีอะไรน่าเจ็บปวดเลย

ค่ะ”

หยางจิ้งเสียนคิดว่าเขียว โหราพยายามเข้มแข็ง จึงกล่าว ด้วยความสงสาร “เด็กดี ไม่ต้องเศร้านะ ทุกอย่างจะดีเอง

“ค่ะ ทุกอย่างจะดีเอง

ถังชีพยักหน้า สีหน้าเต็มไปด้วยความมั่นใจ ราวกับเธอ มั่นใจว่าทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดีจริงๆ

สักวันหนึ่งเธอจะกลับไปหาคุณปู่ของเธอ

เนื่องจากเซียวโหรวผอมบางเหลือเกิน หยางจิ้งเสียนจึงเลือกเป็นชุดราตรีสีขาวให้เธอ แต่เธอสวมได้ไม่พอดี เพราะรูป ร่างเซียว โหรวนั้นแบบบางเหมือนเด็กผู้หญิงอายุสิบขวบ

ชุดนี้ไม่เหมาะกับใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือของเธอเลย ใน ขณะที่ถังซีกำลังขมวดคิ้วอยู่หน้ากระจก หยางจึงเรียนที่เข้ามา เห็นได้ชัดว่าเธอก็ไม่พอใจอย่างมากกับชุด เพราะเธอบอกว่า “เลือกดูชุดอื่นดีไหมจ๊ะ

ถังชีพยักหน้า “ขอหนูดูด้วยนะคะ

ถึงตอนนี้นักออกแบบชาวต่างชาติผมยาวประบ่าก็เข้ามา เขามองถึงอย่างพินิจพิจารณา จากนั้นก็หันไปหาหยางจิ้งเสีย น หน้านิ่วคิ้วขมวดพูดเป็นภาษาอังกฤษ “คุณนายหยางครับ บางทีคุณควรพาเด็กหญิงตัวเล็กคนนี้ไปลองเสื้อผ้าเด็กนะ ครับ”

ถังเบิกตากว้างเมื่อได้ยินคำว่า เด็กหญิงตัวเล็ก และ เสื้อผ้าเด็ก ! ไอ้บ้าเอ๊ย! เขาดูถูกเธอ! แต่… ถังซึมองดู หน้าอกตัวเองแล้วใบหน้าแดงก่ำ ถึงแม้ว่ารูปร่างเธอจะแบน เหมือนเด็กชั้นประถม แต่คำพูดของดีไซเนอร์คนนี้ก็สบ ประมาทกันเกินไป

หยางจิ้งเสียนก็โกรธเช่นกัน เธอขมวดคิ้วและกำลังจะพูด ทว่าถึงห้ามเธอก่อน ถังซีจ้องหน้าที่ดีไซเนอร์ชาวต่างชาติและ พูดกับเขาด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงตรงตามเจ้าของภาษา “เสื้อผ้าเด็กอย่างนั้นเหรอ นี่เหรอวิธีที่คุณปฏิบัติต่อลูกค้า หรือ เพราะมันยากเหลือเกินที่คุณจะแก้ชุดให้ฉัน
หยางจิ้งเสียนมองถัง ด้วยความตกใจ เธอพูดภาษา อังกฤษได้คล่องแคล่วขนาดนี้ได้อย่างไร

เธอคิดว่าเขียว โหรวจะไม่เข้าใจสิ่งที่ดีไซเนอร์พูด แต่ก็ ต้องประหลาดใจ เชียว โหรวพูดภาษาอังกฤษตอบโต้ได้อย่าง คล่องแคล่ว!

ถังซีดูเหมือนจะสังเกตเห็นความตกใจของหยางจิ้งเสียน ในขณะที่ดีไซเนอร์ยังคงตกตะลึง เธอก็พูดกับ หยางจิ้งเสียน เป็นภาษาจีน “สมัยหนูอยู่มัธยมต้น ภาษาอังกฤษเป็นวิชา โปรดของหนูเลยค่ะ

เมื่อถึงตอนนี้ ถึงรู้สึกขึ้นมาทันทีเลยว่า ด้วยความช่วย เหลือของเธอ เซียว โหรวจะมีอนาคตที่แตกต่างออกไปอย่าง แน่นอน…

เธอไม่ต้องการแม้แต่ระบบด้วยซ้ำ…

เมื่อเป็นที่ชิงชังของโฮสต์ ระบบก็ต้องแอบเช็ดน้ำตา เงียบๆ

ในความเป็นจริงเขาไม่ต้องการโฮสต์ที่ทรงพลังอย่างนี้ หรอก ใช่ไหม

ไม่มีใครหรอกที่จะชอบการโดนดูถูกบ่อยๆ ครั้งแล้วครั้ง

เล่า

ถึงตอนนี้ถังซีก็ได้ยินเสียงระบบแจ้งมาอีกครั้ง… (ระบบแจ้ง : เนื่องจากโฮสต์ทำภารกิจ มองดูฉันใหม่ให้ดีๆ สำเร็จ ระบบจะมอบแพ็กเกจของขวัญให้คุณเป็นพิเศษ ต้องการกด ดู หรือไม่

ถังซีหยุดนิ่งชั่วครู่ ระบบโง่เอ๊ย ทำไมนายถึงชอบสื่อสาร กับฉันในที่สาธารณะตลอดเลย!

ขณะยกมือขึ้นทำท่าจะขยี้ตา ถังซีก็กดปุ่ม ดู

แต่ถังต้องตัวแข็งในวินาทีต่อมา ไม่พบร่างเธอ คุณ ของเธอจึงไม่รู้ว่าเธอตายแล้ว! และตระกูลถังปิดข่าวการ หายตัวไปของเธอ

เมื่อมองเห็นร่างเก่า หัวใจเธอก็ถูกบีบเคล้น เธอพึมพำ ออกมา “คุณปู่คะ…

“โหรว โหรว พูดอะไรน่ะจ๊ะ

ถังซีหายจากอาการนิ่งงัน ก็ส่ายหน้าบอกว่า “ไม่มีอะไร ค่ะ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองดีไซเนอร์ชาวต่างชาติ และเลิกคิ้ว ถาม “ตอนนี้คุณรู้สึกมีแรงบันดาลใจขึ้นมาบ้างหรือยังคะ หรือ คุณไม่คู่ควรกับชื่อเสียงที่คุณได้รับ

“รอสักครู่ครับ” ดีไซเนอร์ชาวต่างชาติกล่าว จากนั้นก็ หมุนตัวกลับแล้วเดินเข้าไปด้านใน

ในนาทีนั้นนั่นเองประตูร้านก็เปิดออก มีคนหลายคนเดิน เข้ามา หนึ่งในนั้นคือคนคุ้นเคย

เมื่อเซียวจิ้นหนึ่งเห็นพวกเธอ ประกายความประหลาดใจ

กวาววับขึ้นในดวงตา จากนั้นเธอก็เดินเข้ามาทักทายหยางจิ้งเสียนด้วยรอยยิ้ม “อาสาวรอง ช่างบังเอิญจริงๆ นะคะ ที่มา เจอคุณอาที่นี่!”

หยางจิ้งเสียนยิ้มน้อยๆ ตอบว่า “จ๊ะ” และไม่พูดอะไรอีก ถังซีก็ไม่พูดเช่นกัน

เซียวจิ้นหนึ่งรู้สึกเก้อ หันไปมองเพื่อนๆ ซึ่งอยู่อีกด้านหนึ่ง ก่อนพูดเบาๆ “คุณอาคงยุ่ง หนูไม่รบกวนนะคะ หนูกับเพื่อนๆ จะมาทำผมที่นี่ค่ะ”

หยางจิ้งเสียนพยักหน้าและพูดว่า “ดีจ้ะ”

รวมทั้งหมดแล้วเธอพูดกับเซียวจิ้นหนึ่งสองคำ เธอเย็นชา ต่อเซียวจิ้นหนิงเป็นอย่างมาก

เซียวจิ้นหนึ่งหันหลังกลับและเดินออกไป แอบมือแน่น แม้ว่าหลินหรูจะเป็นผู้หญิงทำงานที่ประสบความสำเร็จในเวลา นี้ แต่เธอเคยเป็นเสมียนตัวเล็กๆ ต้องแลกมาด้วยความเจ็บ ปวดอย่างมาก กว่าจะก้าวทีละก้าวขึ้นมาสู่สถานะปัจจุบัน ใน ขณะที่หยางจิ้งเสียนเป็นสุภาพสตรีผู้เป็นที่รู้จักในวงสังคม อย่างแท้จริง และมาจากตระกูลที่มีอิทธิพลทางการเมือง

หลานชายเธอเป็นนายพันเอก ในกองทัพ แม้จะมีอายุ เพียงสามสิบปี ตามที่ทุกคนรู้ ไม่มีบริษัทใหญ่บริษัทใด สามารถทำดำเนินธุรกิจได้ หากไม่ได้รับแรงสนับสนุนที่ แข็งแกร่ง ตัวอย่างเช่น หากเขียวกรุปไม่ได้รับการสนับสนุน จากตระกูลของหยางจิ้งเสียน ก็อาจถูกคู่แข่งล้มลงไปแล้วเมื่อหลายปีที่ผ่านมา…

อย่างไรก็ตาม หยางจิ้งเสียนกับสามีไม่เคยเข้าไปก้าวก่าย ในกิจการของเซียวกรูป ลูกชายทั้งสามของพวกเขาไม่มีใคร ทำงานที่นั่น…

นี่คือเหตุผลที่เซียวหง มักรู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่าเซียวหง แม้เซียวหงอี้จะเป็นประธานบริหารเซียวกรุป แต่เขาต้อง พึ่งพาพ่อตาของเซียวหง

บัดซบ! ไม่ว่าเธอจะพยายามเอาใจเซียวหงกับและ ภรรยามากมายแค่ไหน ทั้งคู่ก็เย็นชากับเธอเสมอ แต่ตอนนี้ดูสิ พวกเขาใจดีกับเด็กบ้านนอกที่ไปอยู่หลังเขาที่ไหนไม่รู้มาเป็นชาติ!

บัดซบ!