ตอนที่ 5 คุณอารองอยากเป็นพ่อของฉัน

“คุณพ่อครับ อย่ายืนคุยกันอยู่ข้างนอกนี่เลยครับ เข้าไปข้าง ในกันเถอะ” เซียวหงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “โหราโหรวเพิ่งออก จากโรงพยาบาล เธอยืนนานๆ ไม่ได้ครับ

“โหราโหรวป่วยหรือ” คุณปู่เซียวจับความหมายได้ทันที มองลูกชายคนที่สองด้วยดวงตาพร่ามัว แต่สายตานั้นเฉียบคม และถามว่า “เกิดอะไรขึ้น

เซียวหงอี้จ้องตาเขม็งใส่เซียวหง แล้วรีบอธิบาย “คุณ พ่อครับ โหรว โหราน่ะถูกเลี้ยงดูมาบนภูเขา อาหารการกินไม่ดี ร่างกายจึงไม่ค่อยแข็งแรง เธอป่วย ในวันที่เราไปรับมา เราจึง ส่งเธอไปพักฟื้นที่โรงพยาบาลครับ

เซียวหงยิ้มเยาะ พลางช่วยพยุงคุณปู่เซียวเดินเข้าไป

ข้างใน แล้วหันมามองถังซีที่น้ำตาไหลริน พร้อมกับบอกว่า

“โหรว โหรว ถ้าไม่มีห้องให้หลานอยู่ที่นี่ ไปพักที่บ้านอาได้นะ

บ้านอาค่อนข้างกว้างขวาง แล้วอีกอย่าง เราไม่เก็บของมีค่าไว้

ที่บ้าน เพราะฉะนั้นจะไม่มีใครถูกกล่าวโทษว่ามีอะไร หาย

ไป”

เขาเหน็บแนมเซียวหงอี้กับภรรยา ที่ไล่เซียว โหรวออกจากบ้าน เพียงเพราะเซียวจิ้นหนึ่งของบางสิ่งบางอย่าง

หาย เซียวจิ้นหนิงหน้าแดงก่ำ อดไม่ได้ที่จะชำเลืองมองเซียวหง

อย่างขุ่นเคือง

ในฐานะบุคคลผู้เคยสร้างธุรกิจอันยิ่งใหญ่ คุณปู่เซียวมี ไหวพริบเฉียบแหลมมาก ท่านรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อได้ยิน คำพูดของเซียวหง ท่านโกรธ กระแทกไม้เท้าลงกับพื้น และ ตะคอก “เธอควรมีคำอธิบายให้พ่อ

ถังเดินไปหาท่าน จับแขนท่านแล้วกล่าวอย่างรักใคร่ “อย่าโกรธเลยนะคะ คุณปู่ หนูอยากให้คุณมีความสุขค่ะ

หลินหรูยังทำหน้าบึงใส่เซียวหง แต่เขาไม่สนใจ ยังคง ชำเลืองมองเซียวหงอี้และหลินหรู ขณะพยุงคุณปู่เซียวเดิน เข้าไปในคฤหาสน์

ถังซึมองไปที่คฤหาสน์สไตล์สวนซูโจวซึ่งสวยงามเป็น พิเศษ อย่างไรก็ตามเธอเคยเห็นอาคารแบบนี้มานักต่อนักแล้ว ในการเดินทางไปตามที่ต่างๆ ที่ผ่านมา จึงไม่รู้สึกตื่นเต้นแต่ อย่างใด เธอเดินตรงเข้าไปในห้องโถงของคฤหาสน์พร้อมกับ คุณปู่เซียว และยืนเคียงข้างท่าน

หลังจากทุกคนนั่งลงบนโซฟาคุณปู่เขียวก็กล่าวขึ้นอย่าง เคร่งขรึม เนื่องจากฉันกับโหราโหรว เราทั้งสองคนกลับมา แล้ว จึงถึงเวลาเปิดเผยสถานะที่แท้จริงของโหรว โหราและจิ้น หนึ่งแล้ว พวกเธอควรสลับตัวกันกลับคืน เราควรบอกให้โลกรู้ว่า โหรว คือทายาทแท้จริงตระกูลเซียวของเรา อย่างเธอท่านต้องการขับไล่เธอออกไปจากตระกูล

ถังซึมอง

อนาคตเธอจะพึ่งพาได้ในตระกูลเซียวคือ

ฉันเห็นด้วยค่ะหลินหรูกล่าวอย่างตรงไปตรงจิ้น หนึ่งเป็นสาวเรานานหลายแล้ว เราจะปล่อยให้ไป แบบได้อย่างไร! จิ้นต้อง

เซียวหงอพยักหน้าและกล่าวว่า ใช่ครับ พ่อ ขึ้นหน งมีกตัญญูกับหลายที่ผ่านมา และเป็นเพราะ ธุรกิจบริษัทจึงพัฒนาก้าวมาก คุณพ่อแบบอย่างไรครับ จิ้นเป็นลูกสาวผมไม่ปล่อยให้ไป จากตระกูลเซียว

ฉันไม่บอกสักจะหนึ่งออกจากตระกูล แต่ เธอเปลี่ยนกลับอยู่ในสถานะแท้จริง ว่าเธอเป็นใครคุณปู่เซียวเหลือบมองเซียวจิ้นหนึ่งและกล่าวอย่างจริงจัง ตลอดหลายที่ผ่านมา พวกเราเคยปฏิบัติต่อหนึ่งหรือ เธอกำลังบอกฉันโหดร้ายต่อ

คุณพ่อครับ ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น” เซียวหง แย้ง ว่าเป็นเรื่องดี จะสถานะเดิมไว้ เราครับโหรว โหรวเป็นสาวของเรา เราไม่จำเป็นต้องเปิด เผยต่อสาธารณชน
ถังเลิกคิ้ว ท้ายที่สุดเขาก็ยังไม่อยากยอมรับว่าตัวเองมี ลูกสาวคนหนึ่งเป็นเด็กบ้านนอก เติบโตขึ้นมาบนเขาบนดอย

หลินหรูพยักหน้าเห็นด้วย “ใช่ ไม่อยุติธรรมกับจิ้นหนึ่งไป หน่อยเหรอคะ ที่จะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเธอ

“แล้วพี่คิดว่ายุติธรรมกับโหราโหรวไหม” เซียวหงสี่เย้ย หยันพวกเขา “พวกพี่คิดถึงแต่ลูกสาวที่เลี้ยงมา แต่ไม่เคย คิดถึงลูกสาวที่ให้กำเนิด ที่มีวัยเด็กอันน่าสงสาร เพียงเพราะ เด็กผู้หญิงอีกคนหนึ่งงั้นเหรอ

ระเบิดลงลูกใหญ่!

เซียวจิ้นหนึ่งหันขวับไปมองเซียวหง ประกายวาววับแห่ง ความไม่พอใจฉายชัดในดวงตาเธอ เซียวหงยิ้มอย่างสง่า ภาคภูมิให้เธอแล้วพูดต่อ “ผมเห็นด้วยกับคุณพ่อ ประกาศตัว ตนของโหราโหรว! คืนสถานะที่แท้จริงให้เธอ ในฐานะทายาท ตระกูลเซียวของเรา!

“นี่เป็นเรื่องของครอบครัวฉัน! อย่ายื่นจมูกเข้ามาได้ไหม หลินหรูตะโกนใส่ “พูดน่ะง่าย แต่ทำยาก! ถ้าเธออยากคืน สถานะที่แท้จริงให้เซียว โหรว ทำไมเธอไม่รับเด็กคนนี้เป็น ลูกสาวของเธอล่ะ”

ถังกำมือแน่น ไม่น่าแปลกใจเลยที่เดียว โหรวจะวิ่งหนี ออกไปจากบ้านอย่างนั้น เพราะเมื่อเห็นเธอกลับมา แทนที่พ่อ แม่ผู้ให้กำเนิดจะกอดเธอ กลับชิงชัง หาเรื่องใส่ร้ายป้ายสีเธอ แทน ช่างน่าเศร้าจริงๆ
โชคดีที่เธอคือถัง ไม่อยากได้ใคร่ดีกับความรักของ เซียวหงอี้และหลินหรูแม้แต่น้อย

ด้วยรู้สึกถึงความเศร้าที่ถาโถมจากหัวใจ ถังจึงรีบ พยายามระงับเอาไว้ เขียว โหราไม่ต้องเสียใจนะ คนแบบนี้ไม่ สมควรเป็นพ่อแม่เธอหรอก ถ้าพวกเขาไม่ต้องการได้เธอเป็น ลูกสาว เธอก็ไม่จำเป็นต้องให้พวกเขายอมรับเหมือนกัน

บางทีคำพูดของเธออาจได้ผล เพราะถังซีรู้สึกว่าความ เศร้าในหัวใจเธอค่อยๆ สลายไปช้าๆ

“ดี!” เซียวหงสี่เย้ยหยัน “มีแต่ลูกชายสามคน ผมอยากมี ลูกสาวมานานแล้ว”

“เธอ!” ที่พูดออกไปอย่างนั้นหลินหรูเพียงแค่ต้องการให้ เซียวหงสี่หุบปาก เธอคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเซียวหงจะรับเอา ความคิดนั้น!

เซียวจิ้นหนิงก็ตกตะลึงเช่นกัน เซียวหงสี่จะยอมรับแบบ นั้นได้อย่างไร

และเป็นธรรมดาที่ภรรยาเซียวหงกับลูกชายทั้งสามจะ ตกตะลึง รวมทั้งคุณปู่เซียว แม้แต่ถังซี และเซียวหงอี้ก็ไม่เว้น

คุณอารอง กำลังทำอะไรน่ะ อยากจะเป็นพ่อฉันแทนอย่าง

นั้นเหรอ

ถังซีหันไปมองหน้าเซียวหง ช่างดูแตกต่างจากเซียวหง ซึ่งมีแต่ร่องรอยความตึงเครียด เซียวหงมีใบหน้าที่ดูอ่อนโยนมาก แม้จะมีริ้วรอยเช่นกัน แต่นั่นกลับทำให้เขาดูสง่างาม และน่าเกรงขาม

เธอรู้สึกประหลาดใจ ที่บุคคลซึ่งดูน่าเชื่อถือศรัทธาเช่นนี้

จะทำสิ่งที่เอาแต่ใจ คุณปู่เชียวใช้ไม้เท้ากระแทกพื้นอีก และกล่าวขึ้นด้วย ความโกรธ “นี่พวกเธอกำลังพูดอะไรกัน!

“คุณพ่อครับ ผมจริงจังครับ ในเมื่อพี่สะใภ้กับพี่ใหญ่ไม่ ต้องการยอมรับลูกสาวตัวเอง ก็ให้ผมพาเธอไปอยู่ที่บ้านผม เถอะ เพราะถึงยังไงค่าใช้จ่ายของเธอ ก็อยู่ในความดูแลของ ตระกูลเซียวของเราอยู่แล้ว” เซียวหงกล่าวด้วยท่าทีสบายๆ

เซียวเจียนซึ่งเงียบมาตั้งแต่แรกทันใดนั้นก็พูดขึ้น “อารอง ครับ โหรว โหรวเป็นน้องสาวผม เราจะรบกวนคุณอาได้ยังไงกัน”

ถังซีหันไปมองเซียวเงี่ยน แล้วรีบลดสายตาลงอย่างเดิม นี่คือพี่ชายพ่อแม่เดียวกันของโหรว โหรวเหรอ เธอไม่เคยเห็น เขามาก่อนเลย

“คุณพ่อครับ เรามาหาข้อยุติเรื่องนี้กันดีกว่า” เซียวหง กล่าว “เราจะชดเชยให้โหราโหรวเอง แต่เราจะบอกว่า โหรว โหรวเป็นลูกสาวบุญธรรมของเรา และเราพาเธอกลับมาเพราะ พ่อแม่เธอเสียชีวิต คุณพ่อคิดว่าอย่างไรครับ

“เยี่ยม!” เซียวหงปรบมือขณะกล่าวออกมา “พี่ยอดเยี่ยมจริงๆ พี่ใหญ่ เพื่อจะไม่ยอมรับโหราโหรวเป็นลูก พี่ถึงกับ ยินดีที่จะบอกคนอื่นว่าตัวเองตายแล้ว

ถังซีแทบกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่า คุณอารองของเซียว โหรวจะตลกขนาดนี้ ทั้งๆ ที่มี บุคลิกลักษณะที่ดูอ่อนโยนและฉลาดหลักแหลม