ตอนที่ 3 เอาคืน

เซียวจิ้นหนิงแอบยิ้มกับคำพูดของถังซี ประกายแห่งความตื่น เต้นระริก ในดวงตา แม้เขียว โหรวจะแข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อก่อน แต่เธอก็ยั่วโมโหเก่งขึ้นด้วย ดูเหมือนว่าทุกคำพูดของเธอจะ ทำให้คุณแม่โกรธได้ ที่สำคัญกว่านั้นคือ เธอบอกว่าเธอไม่ ต้องการกลับไปตระกูลเซียว!

แม้จะไม่ต้องการให้เชียว โหรวกลับไป แต่เซียวจิ้นหนึ่งก็ ไม่ลืมที่จะเล่นบทไร้เดียงสาเช่นเคย เธอรีบวิ่งเข้าไปหาเซียว โหรว จับมือหญิงสาวแล้วพูดอย่างอ่อนโยน “โหราโหรว ฉันรู้ ว่าเธอกำลังโทษฉัน ที่ฉันมาแทนที่เธอ ถ้าเธอเต็มใจกลับบ้าน ฉันจะย้ายออกไป ฉันจะออกจากตระกูลเซียว

หลินหรูขมวดคิ้ว มองถังซีด้วยสายตาดุดัน และกล่าว อย่างไม่เห็นด้วย “จิ้นหนึ่ง ลูกพูดอะไรออกมา ลูกไม่ได้มา แทนที่ใคร! ลูกไม่ใช่คนที่จะต้องออกจากบ้าน

“ใช่” ถังซีมองเซียวจิ้นหนึ่งด้วยรอยยิ้มอย่างเย่อหยิ่ง ปากก็เอ่ยว่า “คุณหลินพูดถูก เธอเป็นลูกสาวตระกูลเดียว แต่ ฉันไม่ใช่

ไม่ว่าจะอย่างไร ในใจเซียวหง และหลินหรู เซียวจิ้นหนึ่ง เท่านั้นที่สมควรเป็นลูกสาวของพวกเขา และถังซีเองก็มีศักดิ์ศรี ในตนเองเกินกว่าจะยอมรับพวกเขาเป็นพ่อแม่…
อย่างไรก็ตาม…

ถังถอนหายใจ เธอมีความทรงจำของเซียว โหราอยู่ใน จิตใจ เธอจึงรู้สึกได้ถึงความเสียใจของเซียวโหราที่ไม่ได้รับ ความรักจากพ่อแม่… แม้เขียว โหรวจะเป็นเด็กขี้ขลาด แต่หญิง สาวก็กระหายที่จะได้รับความรักจากพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด

ถังซีกำลังต่อสู้กับความรู้สึกภายใน สิ่งที่เธอพูดออกไป แล้วจะไม่สามารถคืนค่! นอกจากนี้

“ไร้สาระ!” หลินหรูรู้สึกหงุดหงิดกับคำพูดของถังซีอีกครั้ง อันที่จริงเธอมาหาเซียว โหรวไม่ใช่เพราะเธอคิดถึง แต่เป็น เพราะพ่อตาของเธอ ท่านประธานบริหารเซียวกรูปกลับมาจาก ต่างประเทศ แจ้งให้พวกเธอทราบว่าท่านต้องการพบหลาน สาวโดยสายเลือดของท่าน นั่นเป็นสาเหตุที่เธอเฉพาะเจาะจง มาที่นี่ เพื่อพาเชียว โหรวกลับบ้าน ถ้าเซียว โหรวปฏิเสธที่จะ กลับไปกับเธอ เธอไม่รู้จะอธิบายอย่างไรกับตาเฒ่าผู้เอาแต่ใจ คนนั้น!

ความคิดนี้ทำให้เธอหน้าบึ้งตึงขึ้นมา “ในเมื่อเธอมีเลือด ตระกูลเซียวอยู่ในตัว เธอก็เป็นสมาชิกของตระกูลนี้ ไป เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วกลับบ้านกับฉัน

ถังซีรู้สึกโล่งอกเมื่อได้ยินอย่างนั้น เสี่ยวโหรว ไม่ต้อง กังวลนะ ฉันจะช่วยให้เธอได้รับความรักจากพ่อแม่ของเธอเอง ไม่ต้องเศร้า…

“ไม่มีเสื้อผ้าค่ะ” ถังตอบอย่างไร้อารมณ์ “ฉันมีแต่ชุดโรงพยาบาลชุดนี้เท่านั้น”

แม้แต่ถังซีก็ยังรู้สึกเสียใจกับตัวเอง เธอมีแต่ชุดโรง พยาบาลชุดนี้ชุดเดียว ไม่มีเสื้อผ้าอื่น โชคดีที่อากาศไม่เย็น เธอยังสามารถซักเสื้อผ้าของเธอ

ในตอนเย็นแล้วแขวนตากไว้ที่หน้าต่าง หลังจากถูกลมพัด ตลอดทั้งคืนชุดโรงพยาบาลบางๆ จะแห้งในเช้าวันรุ่งขึ้น และ จากนั้นเธอก็สวมใส่ได้อีก…

รอยยิ้มดูหมิ่นปรากฏบนริมฝีปากเซียวจิ้นหนึ่ง แต่เธอพูด ออกมาอย่างเศร้าใจ “ทำไมเธอถึงไม่มีเสื้อผ้าชุดอื่นเลยล่ะ เป็นความผิดของฉันเอง เดือนนี้ฉันยุ่งมากเลยไม่ได้มาเยี่ยม เธอ ฉันขอโทษจริงๆ นะ ที่ปล่อยให้เธอต้องเจอกับเรื่องอะไร แบบนี้ ฉันจะให้ผู้ช่วยของฉันส่งเสื้อผ้ามาที่นี่เดี๋ยวนี้

หลินหรูมองดูห้องพักคนไข้ที่ว่างเปล่าแล้วขมวดคิ้ว เธอ มาเยี่ยมเซียว โหราที่นี่เมื่อเดือนที่แล้ว และในเวลานั้นเธอไม่รู้ สึกผิดอะไรกับสภาพแวดล้อมที่เป็นอยู่ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกผิดขึ้น มานิดๆ อย่างไรเสีย เซียว โหรวก็เป็นลูกสาวแท้ๆ ของเธอ

ถังยักไหล่อย่างไม่แยแส และบอกว่า “ไม่เป็นไร ฉันออก จากโรงพยาบาลแบบนี้ได้

“บ้าน่ะสิ! เธอคงอยากทำให้ฉันอับอายใช่ไหม” ทันทีที่ หลินหรูได้ยินคำพูดของถัง ความรู้สึกผิดในใจก็มลายหายไป ทันที และความโกรธปะทุขึ้นมาแทน “เธออยากบอกคนทั้งโลก ว่าพวกเรากำลังรังแกเธอ อย่างนั้นใช่ไหม
“แล้วพวกคุณไม่กำลังรังแกฉันหรอกเหรอ” ดวงตาวาววับ ของถังซีจ้องตรงไปที่หลินหรู ขณะเยาะเย้ย “ฉันแค่พูดความ จริงเท่านั้น”

“โหรว โหรว อย่าพูดกับคุณแม่แบบนั้นสิ!” เซียวจิ้นหนึ่ง เอ่ยขึ้นอย่างอ่อนโยน เริ่มสวมบทบาทอีกครั้ง

ขณะมองดูใบหน้าโกรธเกรี้ยวของหลินหรู ถังรู้สึก เสียใจกับเซียว โหรวจริงๆ และเมื่อหันไปเจอสีหน้าแห่งชัยชนะ ของเซียวจิ้นหนึ่ง เธอก็รู้สึกอยากตบให้หน้าหัน เธอพยายาม ยับยั้งความต้องการนั้นไว้ บอกกับตัวเองในใจ ถึงคะแนน ต่อสู้ของเธอเป็นศูนย์นะตอนนี้ อย่าทะเลาะกับพวกเขา เธอจะ ไม่ชนะถ้าทำอย่างนั้น อดทนไว้ อดทนไว้

“ดี ถ้าเธอไม่อยากกลับไปกับฉัน ก็ไม่ต้องกลับ! หลินหรู หันหลัง แล้วออกจากห้องไป

ถังซีเลิกคิ้วอย่างไม่แยแสเมื่อเห็นหลินหรูเดินออกไป เธอ มองตาม เห็นเขียวจิ้นหนึ่งยังคงยืนอยู่ที่เดิม จึงเอ่ยอย่างเยือก เย็น “คุณหนูเขียว ทุกอย่างเป็นไปตามที่คุณต้องการแล้ว พอใจไหม ยังจะยืนอยู่ทำไมอีกล่ะ

เซียวจิ้นหนึ่งหัวเราะเยาะ “เซียว โหรว ฉันดีใจนะที่ในที่สุด เธอก็รู้ว่าเธอควรอยู่ให้ห่างจากฉัน เป็นการตัดสินใจที่ดีที่เธอ จะซ่อนตัวอยู่ที่นี่”

“ฮีๆ … ถังซีกระโดดลงมายืน โน้มตัวเข้าหาเซียวจิ้นหนึ่ง แล้วเอ่ยเสียงเข้ม “ซ่อนตัวเหรอ เซียวจิ้นหนึ่งเธอคิดผิดเสียแล้ว ฉันไม่ได้จะซ่อนตัว แต่ว่า…ฉันกำลังรอให้เธอขอร้องให้ ฉันกลับบ้าน ฉันจำได้ดีว่าเธอเหยียบฉัน จำได้ดีว่าเธอทำยัง ไงกับฉันบ้าง”

เซียวจิ้นหนึ่งก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็ว เธอบังคับให้ตัว เองสงบนิ่ง ต้องเข้าไปในดวงตาถัง แล้วกล่าว “เซียวโหรว เธอคิดว่าคุณพ่อคุณแม่จะเชื่อเธอเหรอ ถ้าเธอบอกพวกท่าน เรื่องนี้

ถังหัวเราะเบาๆ เข้าไปใกล้เชียวจิ้นหนึ่งมากขึ้น และ กระซิบ “แต่คุณจะเชื่อ เธอจะทำยังไงล่ะ ถ้าฉันบังเอิญบอก คุณปู่ว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนั้น ตอนที่ท่านมารับฉัน”

เซียวจิ้นหนึ่งกำมือแน่น ต้องถึงเขม็ง เซียวเจี้ยนสองเคย รักใคร่เอ็นดูเธออย่างมาก แต่ท่านเย็นชาต่อเธอนับตั้งแต่รู้ว่า เธอไม่ใช่หลานสาวที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไข ไม่ว่าเธอจะทำ อย่างไร เซียวเจี้ยนสยงก็ไม่เปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อเธอ

ถ้าเซียวเจี้ยนสยงรู้ว่าเธอเกือบจะฆ่าเชียว โหรว เธออาจ ถูกไล่ออกจากตระกูลเซียว เมื่อถึงตอนนั้นต่อพ่อแม่ปกป้องคุ้ม หัว เธอก็จะไม่สามารถอยู่ในตระกูลเซียวได้อีกต่อไป

“เธอกล้าดียังไง!” เซียวจิ้นหนิงกัดฟัน

เมื่อเห็นสีหน้าเซียวจิ้นหนึ่ง ถังซีก็รู้ว่าเธอคิดถูก เซียว เจี้ยนสยงกลับมาเมืองจีนแล้ว! นั่นคือสาเหตุว่าทำไมหลินหรูจึง รีบมารับเธอกลับบ้าน
เธอหัวเราะอย่างพึงพอใจ แล้วเหลือบตามองไปที่เซียวจิ้น หนึ่ง แล้วเราจะได้เห็นกัน

จากนั้นเธอก็ดึงผ้าคลุมเตียงขึ้นมาห่มและหลับตา

ตราบใดที่เซียวเจี้ยนสองกลับมาจากต่างประเทศแล้ว เธอก็ไม่ต้องกังวลอีกต่อไปว่าพวกเขาจะไม่พาเธอกลับไป ตระกูลเซียว

เมื่อได้ยินเสียงประตูห้องพักคนไข้กระแทกปิดลง ถังซีก ท่าปากขึ้น แล้วพิมพ์ “ไร้มารยาท

ขณะนั้นนั่นเอง ถังได้ยินเสียงระบบดังขึ้นอีกครั้งในใจ… ม่านแสงสว่างปรากฏขึ้นตรงหน้าอีกครั้งหนึ่ง โดยมีข้อความ

เป็นส่วนประกอบ

โฮสต์ : ถังเอาชนะเซียวจิ้นหนึ่งและหลินหรูในการ ปะทะคารมได้ คะแนนประสบการณ์ทั้งหมดจึงเพิ่มขึ้น ตอนนี้ คะแนนประสบการณ์มีดังนี้ :

คะแนนประสบการณ์ : 15/800

คะแนนการต่อสู้ : 0/100

คะแนนกายภาพ : 10/100

คะแนนหน้าตา : 1/100

คะแนนรูปร่าง : 1/100

คะแนนเสน่ห์ : 1/100
คะแนนการแก้แค้น : 0/100

คะแนนความร่ำรวย : 0/100

คะแนนการสั่งสอน : 2/100]

(เนื่องจากโฮสต์ถังซีสั่งสอนศัตรูของเซียว โหรวได้สำเร็จ ระบบจึงมอบรางวัลเป็นชุดเสื้อผ้า เพื่อเป็นของขวัญชิ้นแรก กด เลือก หากคุณต้องการสวมใส่

ถังซีกดเลือก แล้วก้มลงดู พระเจ้า! มีการ เปลี่ยนเสื้อผ้า โดยระบบได้จริงๆ!

เธอผุดลุกขึ้นจากเตียงด้วยความตะลึง พร้อมสบถออกมา อย่างแรง “บ้าชะมัด! ศูนย์ศูนย์แปด นี่มันเป็นระบบแบบไหน กัน แม้แต่เสื้อผ้าก็เปลี่ยนให้ฉัน