ตอนที่ 1 เกิดใหม่

“เซียว โหรว คราวนี้เธอรู้แล้วใช่ไหมว่าเธอไม่มีวันชนะ” หญิง สาวหน้าตาสะสวยแต่งตัวทันสมัยเหยียดสายตาด้วยท่าทาง หยิ่งยโส มองลงไปยังร่างหญิงสาวผู้ดูเหมือนลูกเป็ดขี้เหร่ ที่นอนอยู่บนพื้น ขณะวิญญาณเธอค่อยๆ หลุดลอย ดวงตา หญิงสาวผู้ยโสโอหังเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามขณะ กล่าวออกมา “เธออาจเป็นเซียวจิ้นหนึ่งตัวจริง แล้วไงล่ะ พ่อ แม่เธอต้องการได้ฉันเป็นลูกสาว พี่เฉิงอวี่คู่หมั้นเธอดูแลฉันมา ตั้งแต่เด็กๆ และอยากหมั้นกับฉัน เธอก็แค่ลูกเป็ดขี้เหร่ที่ ตระกูลเซียวทอดทิ้ง!”

“ไปลงนรกซะถอะเชียว โหรว!” ใบหน้าหญิงสาวโหดเหี้ยม ขณะกดเท้าลงบนคอหญิงสาวอีกคน พร้อมกับกัดฟันตะโกนใส่ “แกตายไป ก็จะไม่มีใครมาคุกคามสถานะฉันได้แล้ว!

เซียวจิ้นหนึ่งรีบดึงเท้าออก คุกเข่าลง ใช้มือเช็ดรอยเท้าที่ คอเซียว โหรว พร้อมกับร้องตะโกน “เร็วๆ ค่ะ! โหรวโหราอยู่ ทางนี้ ท่าทางบาดเจ็บสาหัส! ใครก็ได้ช่วยที

ขณะสายลมเอื้อยพัดผ่านหอผู้ป่วยอันว่างเปล่า ผ้าม่านสี ขาวสะบัดไปมา ในห้องพักผู้ป่วยกว้างขวางมีเพียงเตียงสีขาว ซึ่งมีหญิงสาวหน้าซีดเผือดคนหนึ่งนอนอยู่เงียบๆ ดูไร้ชีวิตชีวาราวกับคนตาย

ทันใดนั้นหญิงสาวก็ลืมตาขึ้น มองไปรอบๆ อย่างรวดเร็ว แล้วลุกขึ้นนั่ง ขณะมองไปยังประตูห้องที่ปิดอยู่ เธอก็แย้มรอย ยิ้มอันร้ายกาจออกมา

เธอเดินเท้าเปล่าไปที่หน้าต่าง มองออกไปยังทิวทัศน์ของ โรงพยาบาล ภายนอกมีสนามหญ้าสีเขียวกว้างใหญ่ ข้างๆ มี ทะเลสาบ และแน่นอน มีหมอหลายคนในชุดกาวน์สีขาว

เธอเกลียดหมอมาโดยตลอด ทันใดนั้น ชุดรหัสคำก็ปรากฏขึ้นในใจเธอ…. รหัสค่าโดยระบบ: (ตัวตน: เซียวโหรว ชะตาลิขิต: อาภัพ

อายุ 23 ปี

บุคลิกภาพ: ขี้ขลาด

ภารกิจแรก: ปรับตัวให้เข้ากับตัวตนใหม่]

เมื่อได้อ่านข้อความหญิงสาวก็ไม่สามารถรักษาท่าที่สงบ นิ่งได้อีกต่อไป เธอสบถออกมา “บ้าที่สุด! ศูนย์ศูนย์แปด พูด ออกมาได้ว่าฉันจะสนุกกับงานนี้! ว่าแต่นี่มันภารกิจอะไรกัน ปรับตัวให้เข้ากับตัวตนใหม่งั้นเหรอ ไม่ใช่แค่ให้ฉันไปจัดการ กับคนตระกูลเซียว แล้วค่อยกลับไปแก้แค้นใช่ไหม
เธอกำลังใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลและมีความสุข ในฐานะเจ้า หญิงแห่งเอ็มไพร์กรุ๊ป แต่มีคนบางกลุ่มสังหารเธอ เพื่อแย่งเอา ความร่ำรวยและอำนาจไปจากเธอ แต่แล้วทันใดนั้นหลังจาก สิ้นลมหายใจ เธอก็กลายมาเป็นเซียว โหรว และในขณะที่เธอ นอนหลับจู่ๆ ระบบซึ่งเรียกตัวเองว่า “008 ก็โผล่เข้ามาใน ความฝัน อ้างว่าสามารถช่วยเธอแก้แค้น และแย่งทุกสิ่งทุก อย่างที่เคยเป็นของเธอกลับคืนมาได้ เธอจึงตกลงร่วมมือกับ ระบบ

ท้ายที่สุดเธอก็นึกออกถึงการภารกิจโง่ๆ ของระบบในช่วง สองวันที่ผ่านมา ที่ให้เธอทำเป็นนอนหลับโดยไม่มีอาหารหรือ น้ำตกถึงท้องแม้แต่นิดเดียว และให้เธอจินตนาการว่า ต่อจาก นี้เธอจะมีชีวิตยอดเยี่ยมเพียงไรภายใต้ความช่วยเหลือของ ระบบ ว่าแต่นี่มันอะไรกัน ปรับตัวให้เข้ากับตัวตนใหม่อย่างนั้น หรือ กลายมาเป็นเซียว โหรวนี่น่ะนะ? เธอคือถังซีผู้มีชื่อเสียง พระเจ้า…สิ่งสุดท้ายที่เธออยากทำคือการทำตัวเป็นคนอ่อนแอ

ถังซีมองลงไปโดยไม่ตั้งใจ เมื่อเห็นสีผิวตัวเองเธอก็สะดุ้ง ทันที พร้อมกับอุทาน “พระเจ้าช่วย นี่มันนรกอะไรกัน!

ทันทีที่เธอกล่าวจบ สัญญาณเตือนของระบบก็ดังขึ้นอีก ครั้งในสมอง

[โฮสต์ได้รับผิว คอร์เน็ตโต” กดเลือก ถ้าต้องการแบบนี้ ถังยิ้มนิดๆ ในใจ คอร์เน็ตโต เหรอ เธอกดเลือกพร้อม กับคิดว่า ‘วู้ ฉันชอบไอศกรีม
ดวงตาถึงชีสดใสขึ้น เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงของร่าง

ใหม่ของเธอ และเอ่ยออกมา “ดีนี่ ได้ผลด้วย!”

เธอมองตามด้วยรอยยิ้มพึงพอใจขณะกล่าวว่า “ศูนย์ศูนย์ แปด นี่ดูเป็นไงบ้าง เราไปบ้านตระกูลถังกันเถอะ ไปจัดการกับ พวกคนที่ฆ่าฉันก่อนเป็นอันดับแรก แล้วฉันจะใช้เวลาหลังจาก นั้นปรับตัวให้เข้ากับตัวตนใหม่นี้ ตกลงไหม

ระบบส่งเสียงบีบมาอีกครั้ง…

ม่านแสงสว่างปรากฏขึ้นต่อสายตาถังซี แสดงข้อมูลต่างๆ

ของเธอ

[โฮสต์ : ถังซี

คะแนนประสบการณ์ : 4.01/800

คะแนนการต่อสู้ : 0/100

คะแนนกายภาพ : 3/100

คะแนนหน้าตา : 1/100

คะแนนรูปร่าง : 1/100

คะแนนเสน่ห์ : 0.01/100

คะแนนการแก้แค้น : 0/100

คะแนนความร่ำรวย : 0/100

คะแนนการสั่งสอน : 0/100
ตามรายงานการทดสอบอย่างครอบคลุม โฮสต์ถังได้ ความสามารถในการแก้แค้น กรุณายอมรับภารกิจ ทำภารกิจ ให้สำเร็จ และสะสมคะแนนประสบการณ์ทุกข้อให้สูงขึ้น

(ยอมรับภารกิจแรก : ปรับตัวให้เข้ากับตัวตนของเซียว โหรว และสะสมคะแนนประสบการณ์ทุกข้อให้สูงขึ้น

ถังกด “ยอมรับ แล้วบ่นออกมาอีก “คะแนนทุกอย่าง เกือบจะเป็นศูนย์อยู่แล้วนะ แล้วการมาเป็นยายเชียว โหรวนี้จะ ดีตรงไหนเหรอ”

เมื่อมองลงไปที่ร่างของเธอ ถังต้องถอนหายใจ คะแนน หน้าตาได้หนึ่ง ต้องมาจากส่วนของผิว คอร์เน็ตโต” ที่เธอเพิ่ง กดเลือกไปแน่ๆ และสำหรับหนึ่งคะแนนของรูปร่าง ถังเบ้ ปาก เมื่อมองเรือนร่างไม่เอาไหนของเซียว โหรว ความเพรียว บางของเธอจะต้องเป็นสาเหตุที่ระบบให้รูปร่างเธอหนึ่งคะแนน แน่ๆ ไม่ใช่สิ เธอไม่ได้ผอมเพรียว แต่เธอผอมแห้งเลยล่ะ! หน้าอกแทบจะแบนเป็นไม้กระดานอยู่แล้ว

ถังซียกมือกุมศีรษะและตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “ได้โปรด

ไม่!”

ต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหนกัน เธอถึงจะได้กลับไปเป็นถัง

ซี สาวเจ้าเสน่ห์อีกครั้ง

เดือนต่อมา ถังใช้ชีวิตอย่างสบายใจไร้กังวล ในโรงพยาบาล เธอคุ้นเคยสภาพแวดล้อมของพยาบาลมาก ขึ้น ทุกจะออกไปเดินในโรงพยาบาล เริ่มเธอ พยายามตัวคุ้นเคยกับป่วยจากก็เป็นพยาบาล และท้ายที่สุดแต่หมอทั้งหลายกลายมา เป็นเพื่อนเธอ

ถอนหายใจ นั่งอยู่บนสนามหญ้ากว้างใหญ่นอก อาคารโรงพยาบาลอย่างเบื่อหน่าย โรงพยาบาลแห่งเป็นโรง พยาบาลเอกชนในอย่างน้อยพวกเขาไม่ได้ตัวเธอโยนทิ้งถนน แต่พามาเข้ารักษาในโรงพยาบาลเอกชนชั้นแห่งนี้

“โหรว โหรว กำลังรับแสงแดดอยู่เหรอ” คนไข้หญิง ท่าทางภูมิฐานคนหนึ่งอยู่บนเข็น และกำลังเคลื่อนเข้าหางช้าๆ พร้อมกับทักทายด้วยรอยยิ้ม

ถังยิ้มหวานให้นางตอบว่า ใช่ออกมารับแสงแดดเหมือนกันคะ

รับใช้ของป้ากลับบ้านเอาเสื้อผ้ามาให้ป้า ป้าเลยไปไม่ ได้”ทะเลสาบเหมือนกัน”
“ดีสิ ขอบใจนะจ๊ะ” ป้าเฉียวกล่าวอย่างยินดี

“ไม่เป็นไรค่ะ” ถังเข็นรถป้าเฉียวออกไป เดินไปทาง ทะเลสาบ

ทันใดนั้นนางพยาบาลคนหนึ่งก็วิ่งมาหา และตะโกนมา จากข้างหลัง “โหราโหรวๆ ครอบครัวของคุณมาเยี่ยมคุณค่ะ เร็วเข้า รีบกลับไปที่ห้องพักคนไข้

ถังซึมองป้าเฉียวด้วยสีหน้าแสดงความเสียใจเล็กน้อย “ป้าเฉียวคะ ดูเหมือนวันนี้เราจะไปทะเลสาบไม่ได้แล้วล่ะค่ะ

ป้าเฉียวยิ้มให้เธอ แต่ทว่าสัมผัสของความเหงาแวบขึ้น มาในดวงตานาง ขณะบอกเธอว่า “เป็นข่าวดีนะจ๊ะ ครอบครัว ของผู้ป่วยโรงพยาบาลนี้มักจะมีงานยุ่ง เป็นเรื่องดีที่ครอบครัว หนูหาเวลามาเยี่ยมหนูได้

เมื่อถึงตอนนี้พยาบาลอีกคนก็ตามเข้ามา ใบหน้าเธอยิ้ม แย้มด้วยความดีใจ “คุณป้าเฉียวคะ! ลูกชายคุณป้ามาเยี่ยม ค่ะ!”

ดวงตาเหงาเศร้าของป้าเฉียวสดใสขึ้นทันที นางมองไป รอบๆ และในที่สุดก็หยุดอยู่ที่ชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งกำลังเดินมา หานาง

ถังซีมองตามสายตาป้าเฉียว แล้วก็ได้พบชายหนุ่มคน หนึ่งที่สง่างามจนต้องตะลึงจ้อง เขาสูงประมาณร้อยแปดสิบ หรือร้อยเก้าสิบเซนติเมตร รูปร่างงดงามสมส่วนอย่างที่สุดใบหน้าดูราวกับชิ้นงานศิลปะที่ได้รับการสลักเสลาอย่าง ประณีตโดยพระเจ้า

เฉียวเหลียง นานมากแล้วสินะ