ตอนที่ 6 เรื่องกลับตาลปัตร

เฉินเยี่ยนถามจบ อาซุนซานอึ้งไป เขาตอบโต้ไม่ได้ เพราะที่ เฉินเยี่ยนพูดเป็นเรื่องจริง หน้าตาเขาไม่ได้น่าเกลียด แต่เทียบ กับอวี่เหวยหมินแล้ว ก็ต่างกันมากอยู่ อวี่เหวยหมินหนุ่มกว่า เขา หล่อกว่าเขา เฉินเยี่ยนเอาอะไรมาชอบเขา

อีกอย่างเขาก็ช่วยอะไรเฉินเยี่ยนไม่ได้จริงๆ เขาเป็นคน เกียจ ที่นาในบ้านเขายังขี้เกียจปลูกเลย และเขาก็เป็นที่พึ่งให้ เฉินซุยและอวี่เหวยหมินไม่ได้ เขาจะช่วยอะไรเฉินเยี่ยนได้

อชุนชานพูดไม่ออก คนรอบๆ ที่มามุงดูก็เริ่มแอบวิจารณ์ กัน คิดว่าเป็นเยี่ยนพูดถูก คิดดูแล้ว เฉินเยี่ยนไม่น่าจะไปอ่อย อวี่ชุนชานได้จริงๆ

“พี่ พี่ชอบบอกฉันถึงแม้ลุงชุนชานจะอายุมาก แต่ข้อดีคือ รู้จักเอาใจคน รู้จักเอาใจภรรยามากกว่าคนหนุ่มไม่ใช่เหรอ?” ตอนนี้เฉินเวยพูดขึ้นมาอีกรอบ แบบนี้หมายความว่าเธอ กำลังช่วยหาเหตุผลให้อนชาน

“ใช่ เสี่ยวเวยพูดถูก เธอต้องรู้สึกว่าฉันรักเธอกว่าอ เหวยหมินถึงได้มาหาฉัน

อวีชนชานได้ยินค่าพูดเฉินเวยก็รีบพูดตอบรับ

เฉินเยี่ยนไม่สนใจเธอ เธอชำเลืองสายตามองเฉินเวย
หวางนิ้วก็จ้องมองลูกสาวคนเล็กเหมือนกัน เห็นอยู่ว่า ลูกสาวคนโตถามเอาเรื่องอชุนชานได้แล้ว อาจจะกู้ชื่อเสียง กลับมาได้ ลูกสาวคนเล็กมาพูดขัดแบบนี้ ไม่ใช่หาเรื่องหรอก หรือ

“เสี่ยวเวย ครั้งที่แล้วเธอเป็นคนบอกฉันเองว่าคนอายุ

มากกว่าจะรักมากกว่า ไม่เหมือนคนหนุ่มอายุน้อย คนในบ้าน

ก็รู้กันหมดว่าฉันหมั้นกับเหวยหมินแล้ว ฉันจะไปมีใจให้คนอื่น

ได้ยังไง ฉันกล้าสาบาน ถ้าฉันมีใจให้อซุนซานแม้แต่น้อย

ฉันให้คนไปเรียกอชุนชานมาหาจริง ฉันต้องไม่ตายดี ให้โดน

ฟ้าผ่าห้าครั้ง

ในความทรงจำของร่างเดิมทำให้เป็นเยี่ยนรู้ว่าคนที่เชื่อ งมงาย ตอนนี้เธอเลยต้องเล่นไม้นี้

คำพูดนี้ของเฉินเยี่ยนพูดออกไป หลายคนต่างเชื่อกันแล้ว เพราะคนที่ทำจริงจะสาบานไม่ได้

“ลูกสาวฉันสาบานขนาดนี้แล้ว แกยังมีอะไรจะพูดอีก แก มันไม่ใช่คน คิดจะทำร้ายลูกสาวฉัน ฉันจะสู้กับแกเอง”

หวางนิวพุ่งไปหาอาชนชาน

ตอนนี้อชุนชานเข้าใจแล้ว เขาน่าจะโดนคนวางแผน หลอก ดูแล้วเป็นเยี่ยนไม่น่าจะเรียกเขามาหาจริง แต่คนนั้น บอกเขาแบบนี้จริงๆ นะ

“เป็นชุนเอ๋อร์ที่มาพูดกับผม เธอบอกว่าเป็นเยี่ยนต้องการเจอผม ไม่ใช่ผมจริงๆ คุณดูหัวผมสิ อย่ามาโทษผมนะ

อนชานร้องเสียงดัง กลัวหวางนิวตีเขา

หวางนิ้วและคนตรงนั้นต่างหาคนชื่อชุนเอ๋อร์ที่อซุนซาน พูดถึง แต่หาไปหามา เธอไม่ได้อยู่ตรงนั้น

“เดี๋ยวฉันจะไปถามเธอที่บ้าน ดูสิว่าทำไมเธอถึงพูด

โกหก”

หวางนิวพูดอย่างโมโห

เฉินเยี่ยนมองไปรอบๆ คนส่วนใหญ่ต่างเชื่อคำพูดเธอ แล้ว แต่เพราะอาชนชานบอกว่าชุนเอ๋อร์ไม่อยู่ ดังนั้นจะถาม เรื่องนี้ให้ชัดเจนต้องไปหาซุนเอ๋อร์ในหมู่บ้าน แต่ไม่ว่าจะพูดยัง ไง สถานการณ์ตอนนี้พลิกผันแล้ว ไม่เหมือนตอนที่ตัวเองเพิ่ง ฟื้นขึ้นมา ทุกคนต่างคิดว่าเฉินเยี่ยนเป็นหญิงหน้าด้านไปอ่อย ผู้ชาย ตอนนี้ทุกคนต่างรู้แล้วว่าเป็นเยี่ยนเป็นผู้บริสุทธิ์

“พูดไปก็ไร้ประโยชน์ ฉันก็ไม่เชื่ออยู่ดี ถ้าเป็นเยี่ยนไม่มี อะไรจริง ทำไมถึงมาอยู่ในสวนผลไม้ได้? ฉันว่าเธอเรียกผู้ชาย มาหาต่างหาก”

เฉินซุยตะโกนออกมา เธอไม่ยอมให้เงินเยี่ยนชื่อเสียง กลับมาได้ ไม่อย่างนั้นเธอจะเปลี่ยนลูกสะใภ้ได้ยังไง

“ฉันมาสวนผลไม้นี้แต่เช้าเพื่อมาเก็บฟืน หลายวันนี้ที่บ้าน ไม่มีพื้นแล้ว พ่อกับพี่ชายฉันต่างก็ยุ่ง แม่ฉันก็ยังทำงานบ้าน ยุ่งจนไม่มีเวลา ฉันเลยถือโอกาสตอนเช้าไม่มีอะไรทำเลยมาเก็บฟืน พอมาถึงก็เจออซุนซาน เลยเกิดเรื่องนี้ขึ้น

เงินเยียนอธิบาย ในความทรงจำของร่างเดิม เธอมาเก็บ ฟันจริงๆ เพราะเป็นเวยบอกเธอว่าที่บ้านไม่มีฟันแล้ว บอกให้ ตอนเช้ามาเก็บ ไม่งั้นไม่พอใช้ เธอถึงได้มา

เฉินซุ่ยกำลังจะบอกว่าไม่เชื่อ ตอนนี้มีคนเดินเข้ามา

“วันนี้ตอนเช้าหนูออกจากบ้านมาเจอพี่เยี่ยนจื่อพอดี หนู ถามว่าพี่จะไปไหน พี่บอกที่บ้านไม่มีพื้นแล้ว เลยจะไปเก็บฟืน ในสวนผลไม้”

คนที่เดินเข้ามาเป็นหญิงสาววัยสิบห้าสิบหกปี หน้าตา สวยงาม แต่ผิวคล้ำไปหน่อย แต่ก็ไม่ได้ดูคล้ำมากเกินไป คน ผิวขาวในหมู่บ้านนี้มีน้อยอยู่แล้ว

เฉินเยี่ยนรู้จักเด็กหญิงที่พูดขึ้นมาคนนี้ชื่อหวางจวน อาศัย อยู่ใกล้บ้านเธอมาก ห่างกันแค่หลังเดียว เจ้าของร่างเดิมเจอ เธอจริงๆ เมื่อเช้า แต่ตอนนี้หวางจวนกล้าออกมาพูดแทนเธอ ถือว่าไม่เลวเลย ยังไงถ้าไม่เคลียร์เรื่องนี้ให้ชัดเจน จะกู้ชื่อ เสียงเธอกลับมาได้ยังไง

“ฉันรู้สึกว่าจวนเอ๋อร์ต้องไม่พูดโกหกแน่ อีกอย่างเยี่ยน อก็เป็นหญิงซื่อๆ มีคู่หมั้นที่ดีอย่างเหวยหมิน เธอจะไปชอบใน ชานได้ยังไง ฉันว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์เรื่องนี้ต้องเป็นชุนชานกับ ซุนเอ๋อร์นั่นสร้างขึ้นมา

“ใช่ ฉันก็ว่าเยี่ยนจื่อไม่ใช่คนแบบนั้น
คนรอบข้างต่างพูดขึ้นมา ตอนนี้พวกเขาต่างเชื่อว่า เฉินเยี่ยนเป็นผู้บริสุทธิ์แล้ว

“แต่ไม่ว่ายังไงเฉินเยี่ยนมานอนข้างๆ ผู้ชายคนอื่นในสวน ผลไม้นี่ ไม่แน่เธออาจจะไม่บริสุทธิ์แล้ว ลูกสะใภ้แบบนี้เหวยห มินของเราไม่ต้องการ ไม่อย่างนั้นพวกเราก็ทำตัวกันไม่ถูก แล้ว”

เฉินซุยไม่อาจจะพูดได้ว่าที่ทุกคนพูดนั้นผิด ยังไงก็เป็น หมู่บ้านเดียวกัน เธอทำให้คนอื่นโกรธไม่ได้ แต่เธอไม่ต้องการ เฉินเยี่ยนมาเป็นลูกสะใภ้เธอ

หวางนิ้วกำลังจะพูด เฉินเยี่ยนถึงเธอไว้ เงินเยียนเห็น เฉินเวยกำลังจะอ้าปาก เธอรีบพูดขึ้นมาก่อน “คุณป้า ถ้าอยาก จะยกเลิกงงานแต่งฉันก็ไม่คัดค้าน ฉันรู้ว่าถ้าไม่ชอบฉันมา ตลอด เหวยหมินก็ไม่ได้ชอบฉัน ใช่ ฐานะที่บ้านฉันไม่ได้ดีเท่า บ้านป้า เป็นครอบครัวฉันใฝ่สูงเอง ป้าสบายใจได้ ฉัน เฉินเยี่ยนจะคับอกคับใจที่พวกคุณไม่ชอบฉันขนาดไหน ฉันก็ จะไม่ตามตื้อ การแต่งงานนี้ยกเลิกได้

เฉินเยี่ยนภาวนาให้รีบๆ ยกเลิกงานแต่งเสียที

“เยี่ยนจื่อ”

หวางนิวรีบร้องออกมา ถ้าลูกสาวโดนยกเลิกงานแต่งแล้ว อีกหน่อยจะแต่งงานกับบ้านไหนได้

“แม่ แม่ฟังหนูนะ คนอื่นไม่เสียดายหนู หนูแต่งไปก็ทรมาน ฝ่าย”

ยกเลิกไปเลยดีกว่า เพื่อความสบายใจของทั้ง

เฉินเยี่ยนปลอบหวางนิ้ว

หวางนิ้วกำลังจะพูด แต่เนิ่นซุยเบะปากพูด “ถือว่าเธอรู้ตัว

“คุณป้า เรื่องแต่งงานคือยกเลิก แต่ถ้าจะพูดให้ชัดเจน ป้าเป็นฝ่ายต้องการยกเลิก ไม่ใช่เพราะวันนี้ฉันโดนรังแก ไม่ใช่เพราะฉันทำเรื่องหน้าไม่อาย แต่เป็นเพราะป้าต้องการจะ หาสะใภ้ที่ดีกว่าให้อวี่เหวยหมิน เลยยกเลิกงานแต่ง เป็น ปัญหาของความครัวป้า ไม่ใช่ครอบครัวฉัน

เฉินเยี่ยนมองเฉินซุย ยกเลิกงานแต่งได้ แต่ชื่อเสียงตัว เองเธอไม่ยอม

เฉินซุยอ้าปาก ยังไม่ได้พูดอะไร เฉินเยี่ยนก็พูดขึ้นมาอีก “คุณป้า คิดดูให้ดี ถ้าป้าอยากจะยกเลิกงานแต่ง แล้วยังไม่ ยอมรับ จะผลักความรับผิดชอบให้บ้านฉัน จะทำฉันเสื่อมเสีย ชื่อเสียง งั้นฉันไม่ยอม งานแต่งนี้ฉันไม่ยกเลิก อย่างมากก็แค่ ปลาที่ตายในแหแค่นั้น

สีหน้าเฉินเยี่ยนเคร่งขรึมขึ้นมา เธอไม่สนใจชื่อเสียงตัว เองได้ แต่เธอไม่ยอมให้ตระกูลเฉินเสื่อมเสียชื่อเสียง ใน หมู่บ้าน ถ้าชื่อเสียงไม่ดีแล้ว เดินออกไปก็ไม่มีใครสนใจ ได้ รับคำตำหนิ นั่นเป็นเรื่องที่ทุกข์ทรมานมาก
เฉินซุยได้ยินคำพูดเฉินเยี่ยนแล้วกลอกลูกตา พูดตามจริง เธออยากหาสะใภ้ที่ดีกว่านี้ให้อวี้เหวยหมิน ตอนแรกเลือก เฉินเยี่ยน เพราะว่าครอบครัวเธอก็ไม่ได้ดีไปกว่าครอบครัวเป็น เธอคิดว่าครอบครัวเฉินจะช่วยครอบครัวเธอ แต่ตอนนี้ ครอบครัวเธอดีขึ้นแล้ว เธอก็มักใหญ่ใฝ่สูงขึ้นไป

“แล้วสินสอดล่ะ?”

เฉินซุ่ยถามเฉินเยี่ยน

“เธอคิดว่าใครเสียดายของเธอ แต่เรื่องยกเลิกงานแต่ง ไม่ใช่เธอพูดก็จบ รอเฉินจงกลับมาแล้วว่ากัน

หวางนิ้วคิดไม่เหมือนเป็นเยี่ยน

เฉินเยี่ยนจะอ้าปากพูด แต่หวางนิ้วห้ามเธอไว้ ไม่ให้เธอ พูด ในใจเฉินเยี่ยนทำอะไรไม่ได้ แต่เธอก็รู้ว่าแม่คนนี้หวังดี เพราะหวางนิ้วรู้ว่าในใจลูกสาวตัวเองชอบอวี่เหวยหมินมาก แต่แม่คนนี้ไม่รู้จริงๆ ว่าเฉินเยี่ยนคนนี้ไม่อยากจะแต่งงานแล้ว