บทที่ 3 สมัครงาน

หลินตื่นมา ก็รีบมาดูผู้ชายคนนั้นแต่กลับไม่เห็นเขา แล้ว “ตื่นแล้วคงกลับไปแล้วมั้ง”หลินพูดแล้วเดินเข้า ห้องน้ำทำธุระส่วนตัวเสร็จก็พลันคิดว่าต้องไปหางานทำ สักหน่อยเอาความรู้ที่ไม่อยากรู้แต่ได้เป็นนักเรียนดีเด่น เนี่ยเอาออกมาโชว์สกิลสักหน่อย

ณ บริษัท XXXX จำกัด

สู้เว้ย!!! สวัสดีค่ะ บริษัทเรายินดีต้อนรับค่ะ ไม่ทราบ ว่ามีเรื่องอะไรหรือป่าวคะ “มาสมัครงานคะ”งั้นเชิญมา ทางนี้เลยค่ะ รอตรงนี้ก่อนนะคะ “โห พนักงานบริการดี เซอร์นี่บริษัทอสังหาฯหรือโรงแรม บริการดีมาก”หลินเอ่ย ชม

สวัสดีค่ะ มาสมัครงานใช่ไหมคะ ใช่ค่ะ แล้วเรียนจบ ด้านไหนมาคะ เรียนจบด้านบริหารธุรกิจ จากอเมริกาค่ะ ผลการเรียนยอดเยี่ยม แต่เอ๊ะทำไมนามสกุลคุ้นๆ คุ้นยังไง คะ อ่อป่าวหรอกคะ งั้นมีตำแหน่งฝ่ายขายส่งออกแล้วกัน ตอนนี้มีตำแหน่งว่างอยู่ “ค่ะขอบคุณค่ะ แล้วเริ่มทำงานวัน ไหนค่ะ”หลินถามขึ้น พรุ่งนี้แล้วกัน ขอบคุณค่ะ

เยส!!! ในที่สุดก็ได้งาน เริ่มงานพรุ่งนี้ต้องไปเตรียม ตัวสักหน่อยแล้วละ ไปบอกกระแตดีกว่า เมื่อวานอยู่ด้วย กันในงานเลยแลกเบอร์แลกไลน์กับกระแตแล้ว “กระแต เราได้งานแล้ว”หลินแชทบอกกระแต “จริงดิ ทำไมเร็วจังถ้าเป็นคนอื่นนะน่าจะอาทิตย์นึกก่อนมั้งกว่าเขาจะรับ หลิน นี่ดวงดีสุดๆ “กระแตแซทตอบ วันนี้เราจะฉลองกับงานของ หลินกันกระแตมาได้ไหม “คนงไม่อะวันนี้เรามีโปรเจค ขอโทษนะ” “ไม่เป็นไรเราฉลองเองก็ได้”หลินตอบแบบ เหงานิดๆ “งั้นถ้าโปรเจคกใระแตเสร็จ เรามาฉลอกกัน นะ”กระแตปลอบ “อั้ม บอกแล้วน่ะ”หลิน “จ้าาา”กระแต แล้วหลินก็ต้องฉลองเองที่ห้อง

ทํางานวันแรกต้องอืดหน่อย ไปเช้าหน่อยเผื่อเขาจะรู้ ว่าเราตั้งใจที่จะทำงานนี้แค่ไหน

ณ บริษัท XXXX จํากัด

หลินเห็นคนกำลังจะเป็นลม เลยวิ่งเข้าไปช่วยถึงแม้ หลินจะโมโหง่ายแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นคนใจจิตใจ อะไร “คุณเป็นอะไรรึป่าวคะ”หลินถาม อ่าวคุณอีกแล้วเหรอ ยัง ไมาส่างเอาอีกรึยังไง หลินพูดไม่หยุดเมื่อรู้ว่าคนที่กำลัง เป็นลมคนนั้นคือผู้ชายที่ตัวเดินชนในวันนั้น “ผมว่าผมจะ ตายเพราะคุณนะ”ดลเอ่ย เป็นไรอะ”หลินถาม”

น้ำตาลในเลือดต่ำ”ดลตอบ

อะ ลูกอมมอยู่ในกระเป๋าพอดี “ขอบคุณ”ดลตอบ “ขอโทษนะ” ขอโทษผมทําไม ดลถาม “ก็คืนก่อนไงที่ฉัน เดินชนคุณอะ”หลินตอบ ไม่เป็นไรเรื่องแค่นี้เอง
คุณทำงานที่นี่เหรอ”ดลถาม “ค่ะ”หลินตอบ ทำงานวันแรกเหรอ “ค่ะ” หลินดูเวลาแล้วเห็นว่าสายแล้ว งั้นฉันไปก่อนนะเดี๋ยวตกงานตั้งแต่วันแรก เอ่อ!!แล้วคุณ ก็อย่าลืมซื้อลูกอมติดตัวไว้ด้วยละเดี๋ยวอาการกำเริบอีก หลินพูดให้ดลแล้ววิ่งไป ทำให้คลยิ้มออกมาแบบไม่รู้ตัว