ตอน 2
“ภัทราเราเป็นถึงนายทหาร ต้นหนีไปเต้นกินรำกิน หนำซ้ำ สถานเหล่านั้นทั้งอันตราย มีแต่ผู้ชายอื่นๆ ทั้งนั้น ใครๆ ต่างรู้กัน
“ภัทราก็แค่สนุกเท่านั้นเองค่ะคุณแม่ ไม่ได้ทำเป็นอาชีพ ไนต์คลับนั้น เป็นเพื่อนภัทราเองค่ะ แม่รู้จักนายเบญจกุล ลีตะ ณรงค์ดีนี่คะ มันเคยมาที่นี่นายนั่นล่ะชวนภัทรา”
“ชวนหรือว่าเราขอไปทำ
คุณภัคจิรารู้ดีว่าภัทราชอบร้อง ชอบเต้นตั้งแต่ยังเด็ก นางเอง ยังแอบชื่นชมความสามารถด้านนี้ของลูกสาว สุขมากๆ ในเวลา เพื่อนๆ ชมลูกสาวว่าเก่งน่ารัก กล้าแสดงออกทำกิจกรรม โรงเรียน กระทั่งมหาวิทยาลัย ภัทราไม่เคยพลาด คว้าถ้วย รางวัลชนะเลิศร้องเพลงทุกเวทีที่ลงแข่งขัน ทว่าด้วยบิดาเป็นถึง นายพลมีหน้ามีตาในวงราชการ สังคมชั้นสูงท่านไม่อาจยอม ได้การให้ลูกสาว ตะเวนประกวดร้องเพลงตามรายการต่างๆ หรือ เวทีน้อยใหญ่ หลังจากถูกห้ามอย่างเป็นทางการจากบิดา ภัทรา จึงได้แอบไปประกวดโดยใช้ชื่อและนามสกุลแฝง
อยู่มาวันหนึ่งเบญจกุล เพื่อนผู้มีอันจะกินเปิดไนต์คลับชั้นสูง เอ่ยปากชวนเพราะขาดนักร้องหญิงทีแรกภัทราลังเล เพราะรู้ดีว่า ไนต์คลับของเบญจกุล นักร้องรับแขกนอกสถานที่ได้เบญจกุลนั้น ไม่ว่าถ้านั่นคือความสมัครใจของนักร้องหรือพนักงานคนนั้น ขออย่างเดียวอย่านความเดือดร้อนมาสู่ไนต์คลับ เมื่อแรกไปร้อง เพลงภัทรามักโดนทาบทามเช่นนั้นจากแขก เบญจกุลออกตัวแจ้ง แขกไว้ก่อนสําหรับภัทราคุยได้ห้ามยุ่ง
ด้วยความงามโดดเด่น เกินกว่าสาวสวยในไนต์คลับคนอื่นๆ ไม่อาจเทียบได้ หลังจากภัทราไปร้องเพลงกับ ไนต์คลับแมรี่บี ชื่อย่อมาจากแต่งงานกับเบญจกุลนะครับ เจ้าของไนต์คลับว่า อย่างนั้น ตอนที่ภัทราเอ่ยถามถึงความหมายและที่มาของชื่อ ไนต์คลับ
วันไหนที่ภัทราปรากฏตัววันนั้นแขกแน่นร้านทุกครั้ง สร้างผล กําไรงดงามให้กับเบญจกุลจากนั้นเพื่อนรักไม่คิดปล่อยไป รวม ทั้งสัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะจะช่วยปิดเป็นความลับ สุดท้าย ความลับดันแตกแม้ร่วมกันทำความผิดได้ตั้งหกเดือนก็ตาม
“นายนั่นชวนจริงๆค่ะพ่อขาแม่ขา
“พรุ่งนี้ชวนเบญมาที่บ้านพ่อ จะสอบเบญเป็นการส่วนตัว ข้อ เรื่องแฟนเราด้วยพามาหาพ่อพร้อมๆกับเบญเลยละกัน” กําชับ สองเรื่องพร้อมกันเพื่อไม่เป็นการเสียเวลา
“พ่อคะว่าแต่เกี่ยวอะไรกับพี่ฐาล่ะคะ”
“พ่อจะคุยเรื่องสำคัญกับนายฐากูร ตามนั้นไม่ต้องอิดออด โทษของเรายังไม่ได้รับการตัดสิน เอาเป็นว่าพ่อรู้แล้ว และห้าม เราไปร้องเพลงอีก แต่ถ้าพรุ่งนี้ความกระจ่าง โทษของเรา จะเป็น อย่างไรขึ้นอยู่กับนายเบญ
ท่านนายพลยังไม่ได้ตัดสินโทษของบุตรสาว อะไรถูกสั่งห้ามภัทรากระทําตรงข้ามทั้งสิ้น สร้างเรื่องปวดประสาทไม่เว้นแต่ละ วัน เรียนจบมาหลายเดือนแล้ว ยังไม่คิดเข้าทํางานในกระทรวง ตามที่บิดามารดาได้วางเส้นทางไว้ให้สักที บอกว่าไม่ชอบระบบ งานราชการไม่ชอบประจบไม่ชอบเลีย
“เรื่องสำคัญว่าแต่เรื่องอะไรคะ”
“พรุ่งนี้แฟนเรามาก็รู้เอง”
ภัทราคบกับฐากูรร่วมหกเดือน พอๆกับได้ระยะเวลาร้องเพลง ในไนต์คลับแมรี่บี ฐากูรคือเพื่อนไม่สนิทของเบญจกุล เขา แนะนำชายหนุ่ม ให้ภัทราได้รู้จัก และเบญจกุลอีกนั่นล่ะ ยุยงส่ง เสริมให้ภัทราคบหากับฐากูร โดยกรอกหูเกี่ยวกับครอบครัว ของฐากูร ทั้งร่ำรวยหากได้เป็นสะใภ้สบายไปทั้งชาติภัทราไม่ได้ หวังสบาย ทว่าทนแรงยุของเพื่อนไม่ไหวจึงยอมคบหากับฐากูร ท่าที่เขาสุภาพปฏิบัติราวกับเธอคือนางฟ้า ไม่เคยเกินเลยไม่เคย แตะต้องฐากูร ถึงแม้บางทีหญิงสาวมองสิ่งที่เขากระทำ เกินคำว่า สุภาพไปหน่อย
“เข้านอนได้แล้ว ไม่ต้องคิดก้าวออกจากห้องจนถึงจะเช้า ส่วน มือถือพ่อจะยึดไว้ก่อน จนกว่านายเบญกับฐาจะมาถึงพรุ่งนี้” ว่า เสร็ตท่านนายพลน่าเกรงขามนุ่มลึก เยือกเย็นวาจาศักดิ์สิทธิ์ หยิบโทรศัพท์ภัทราติดมือไปด้วย ขณะกำลังจะกดเบอร์เพื่อนคน นี้ของบุตรสาว พอดีกับดังจากโทรศัพท์เครื่องนั้นดังขึ้นเสียก่อน
“นายเบญ โทรมา”
“ขอโทรศัพท์ให้ภัทรานะคะพ่อ”
“เสียใจพ่อจะคุยเองนายเบญคงโทร.มาตามล่ะสิ”
“เสร็จเลยงานนี้” ตายล่ะภัทราเอ๋ยดับสนิท
ท่านนายพลกดรับ สนทนาทุกประโยคกับเบญจกุล ต่อหน้า ภัทราเชลยตัวน้อย ได้แต่นั่งก้มหน้า เอียงฟังการสนทนาระหว่าง บิดากับเพื่อนรัก ฝ่ายนั้นยอมจำนนด้วยเสียงแผ่วเบาไม่กล้าโต้ แย้งต่อมา จึงวางสายไป เบญจกุลคงโดนเล่นงาน จากแขก กระเป๋าหนัก เพื่อมาฟังภัทราร้องเพลง
“กลับเข้าไปนอนได้แล้ว
“ค่ะพ่อ”
ใบหน้าสวยงอ ก้มหน้ารับกับโทษทัณฑ์ที่ตัวเองก่อ ขณะจน หนทางภัทรายืดตัวเต็มความสูงเพรียวหมุนกายเดินขึ้นห้อง ด้วย สภาพไม่ต่างอะไรกับคนกำลังหมดลมหายใจ ไก่ปีกหักเป็นอย่าง ไรภัทราอยู่ในอาการเดียวกัน
วันต่อมา รถยนต์ของเบญจกุลเคลื่อนเข้ามาในอาณาบริเวณ บ้านหลังงามของท่านนายพลรหัต ท่านกับคุณหญิงพร้อมเชลย สาวสวย นั่งรออยู่ที่ห้องรับแขกแล้ว ไม่กี่วินาทีที่รถยนต์อีกคัน เคลื่อนตามมาติดๆทั้งสองก้าวลงจากรถ หันมองหน้ากัน ฝ่าย เบญจกุลรู้ถึงชะตากรรม ในขณะฐากูรไม่รู้อะไรเลย
“เรื่องอะไรวะเบญ”
“เข้าไปเถอะเดี๋ยวก็รู้”
สองหนุ่มเดินตามกันเข้าไปในห้องรับแขก อันโอ่อ่าสุขุมสมยศฐานะท่านนายพล สองหนุ่มรู้สึกตัวเองกำลังเดินเข้าไปใน แดนประหาร
“อ้าว มาแล้วหรือ” ท่านนายพลและคุณหญิงลุกขึ้นพร้อมกับ เจ้าตัวเชลย ภัทรารีบขยับไปเกี่ยวแขนขาวของฐากูร ผู้ชายที่เธอ เธอคบหาร่วมหกเดือน ขณะความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่ ยังหยุด อยู่ที่ศูนย์ ทั้งสองหนุ่มพุ่มมือไหว้ผู้ใหญ่
“อย่ามากเรื่องนั่งเถอะ”
“ว่าแต่คุณพ่อเชิญผมกับนายฐามามีเรื่องอะไรหรือครับ”
“รู้หรือแกล้งไม่รู้กันเบญ
“เอ่อ….”
เบญจกุลสําลักคำถาม กับน้ำลายของตัวเอง เริ่มเหนียวติดคอ เขารู้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วภัทราโดนจับได้ ตั้งแต่มีภัทราเบญจกุล ยอมรับว่า ไนต์คลับเขาเหนือคู่แข่งทุกแห่ง ภัทราก้าวเข้ามา เพียงไม่กี่เดือน แมรี่บี ภายใต้การบริหารของเขา พุ่งพรวดๆ เรียกแขกกระเป๋าหนัก ได้ในคืนที่ภัทรามีคิวไปร้องเพลง แต่เมื่อ คืนเขาเจอมรสุมหลัก จากลูกค้ารุมทำร้าย ด้วยวาจาและสายตา แทบเอาชีวิตไม่รอด เมื่อไร้ร่างนักร้องสาว ภัทราวี นามแฝงใน การเข้าไปเป็นนักร้องยามดึก
“ต่อไปนี้ฉันขอสั่งห้ามไม่ให้ภัทรา ไปร้องเพลงที่ไนต์คลับอีก ไม่ว่ากรณีใดๆ” เสียงเข้มแข็งเด็ดเดี่ยวลั่นวาจาสิทธิ์ออกจาก ปาก ทั้งสามชีวิตน้อยๆ ที่ต้องรับบัญชาจากองค์พระราชา ต่างหง อก่อยไปตามกัน ฐากูรถึงกับตัวสั่นขวัญหาย เมื่อร่างอรชรยังเกาะเขา ราวกับชะนีเกาะกิ่งไม้ไม่ยอมปล่อย เขาจะอดกลั้นความ รู้สึกนี้ได้นานสักแค่ไหน หกเดือนกว่ามากพอแล้วสำหรับคบหา กับภัทรา
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ