บทที่ 4 ผู้หญิงคนนั้นท้องลูกของเขาแล้ว

เสียงที่กังวลของณัฐกิตติได้เข้ามา “นิสาเป็น ยังไงบ้าง?

สุนิสากำลังมุดอยู่ในอ้อมกอดของสุจารีแล้ว

ร้องไห้

เขารีบเดินไปหา ถึงจะเห็นริศาที่ก้มตัวแล้วยืน อยู่ที่กำแพง คิ้วได้ขมวดอย่างไม่รู้ตัว “ทำไมเธอก็ มาอยู่ที่นี้?

คิดว่าจะไม่มีวันเจอเขาอีกแล้ว

ใครจะรู้ว่าตัวเองจะเจอเขาในสภาพแบบนี้

ริศาหันหลัง ไม่อยากเหลือหน้าตาที่ทุเรศแบบ นี้ไว้ให้เขาเป็นครั้งสุดท้าย

เธอไม่ตอบเขา แค่มองยุวดีไปทีหนึ่ง

ใจ เจ็บมาก…..

หลังจากที่เธอตายแม่จะได้เงินค่าชดเชย 100 กว่าล้าน ถือว่าเธอได้รับใช้แม่แล้ว….….

เธอก็จะได้ไม่มีความห่วงใยอะไรอีก
“แม่ รักษาตัวด้วย”

เธอก้มหน้าแล้วจะเดินไปข้างนอก แต่กลับถูก ยุวดีจับไว้

“จุน ฉันใช้หน้าที่แก่นี้ขอร้องให้เธอให้อภัย เด็กนี้ฉันสั่งสอนไม่ดี รู้ว่าเธอจะทำเรื่องไม่ดีต่อนิสา แบบนี้ ตอนนั้นฉันไม่ควรใจอ่อนกับเธอเลย”

ยุวดีพูดไป น้ำตากลับไหลออกมาด้วย

ไอนี้มันขี้อิจฉา และยังชอบของแพงอีก ตั้งแต่ เด็กก็ทำร้ายนิสาอย่างเดียว ฉันก็ไม่รู้ว่าตีเธอไป กี่ครั้งแล้ว ที่เธอใช้วิธีสกปรกเพื่อแต่งงานกับคุณ ไม่ใช่แค่นกแก้วอยากเป็นนกยุงหรอกนะ แต่เธอ เพราะว่าเกลียดนิสาที่อะไรก็ดีกว่าเธอ อยากดูนิสา ไม่สบายใจ ”

ณัฐกิตติจ้องริศาไว้แล้วกำหมัด

น้ำเสียงเย็นชา “เหอะ แบบนี้เองหรอ?

คำพูดของยุวดีพวกนี้ ได้ทำให้ใจของริศาเป็น เหมือนตะแกรงที่เป็นรู
เธอสะอึกแล้วพูดว่า “แม่ รู้ไหมว่าตัวเองกำลัง พูดอะไรอยู่?

ยุวดีก็ได้ต่อยหน้าของริศาทีหนึ่ง “คนอื่นไม่รู้ ว่าแกเป็นคนยังไง ฉันจะไม่รู้หรอ นิสานิสัยอ่อนโยน สู้แกไม่ได้ ตั้งแต่เล็กจนโตไม่รู้ว่าโดนรังเกไปเท่า ไหร่แล้ว ตระกูลวาระกุลมีบุญต่อพวกเรา ถ้าฉันไม่ พูดความจริงตอนนี้ กลางคืนฉันกลัวว่าจะนอนไม่ หลับ”

เศร้าใจไม่เท่าใจตาย

ริศาแบะปาก

“ได้ ไหนแม่ลองพูดสิ ฉันรอฟังเรื่องจริง

ยุวดีเช็ดน้ำตาแล้วหันไปมองณัฐกิตติ “วันนี้ ไอ้เด็กนี้จู่ๆก็ไปหานิสา แล้วอวดเรื่องที่เมื่อคืนพวก คุณนอนด้วยกัน และยังบอกว่าคุณจะไม่มีทางหย่า กับเธอทั้งชีวิต คุณไม่เคยรักนิสาเลย นิสาร่างกาน อ่อนแอ และยังรักคุณคนเดียว จะไปทนการกระตุ้น แบบนี้ได้ยังไง? ก็เลยคิดที่จะฆ่าตัวตาย ฉันไม่รู้ จะปลอบยังไงก็เลยเรียกเขามาเพื่อให้ขอโทษนิสา ใครจะไปรู้ว่าเขายังกล้าที่จะมาตีนิสา ทำไมฉันถึง คลอดลกที่อคติแบบนี้นะ”
ณัฐกิตติหายใจเข้าลึกๆ

เรื่องของเขาและริศาเมื่อคืน ไม่มีทางมีใครรู้

แน่นอน

เขาไม่ตกลงหย่า ก็ได้พูดกับริศาคนเดียว

เขายังสงสัยอยู่ว่าทำไมอยู่ๆสุนิสาถึงจะฆ่าตัว ตาย เลยรีบตามมา

ที่แท้ก็แบบนี้นี่อง

ใครก็สามารถโกหกได้ มีแต่แม่แท้ๆไม่มีทาง ทำร้ายลูกแม้แต่น้อย

ผู้หญิงคนนี้ร้ายกว่าที่เขาคิดอีก

ที่แท้เขาก็แค่อุปกรณ์ที่เธฮเอาไว้ทรามานสุนิ สานี้เองหรอ

เหอะ เขาตาบอดเองที่ไปใจเต้นให้เธอ

คําพูดของยุวดี สุนิสาเป็นคนบอกให้เขาพูด แบบนี้ทั้งหมด
คนใช้ที่โง่นี้ก็เชื่อเธอมากกว่าริศามาโดยตลอด อาจจะเป็นเพราะว่าคนใช้เป็นแบบนี้แต่เกิดละมั้ง

เธอเกาะติดณัฐกิตติมา 3 ปี ถึงแม้ว่าเขาจะรัก และเป็นห่วงเธอเหมือนกับคนรัก แต่ก็ไม่ยอมหย่าซะ

ที

เธอเลยแอบใส่ที่ดักฟังไว้ที่บ้านและที่ทำงานข องณัฐกิตติ ที่แรกว่าเพื่อเป้าหมายอื่น

แต่ใครจะไปคิดว่ารู้เรื่องที่เขาจะนอนกับเธอ อย่างบังเอิญ พอพวกเขามีอะไรกัน เขาคงยิ่งไม่หย่า แน่นอน

ไม่เป็นไร

ไม่หย่า ถ้าอย่างนั้นก็เสียคู่ชีวิตซะ

เธอยังทําให้ลูกของคนรับใช้ตายไม่ได้หรอ?

สุนิสาเงยหน้าออกมาจากอ้อมกอดของสุจารี อย่างช้าๆ ความโหดร้ายในตาเปลี่ยนเป็นโศกเศร้า และเสียใจ

เธอมองณัฐกิตติไว้ ในเสียงที่สะอึกและอ่อนแอเต็มไปด้วยการไม่ได้รับความเป็นธรรม

“พี่จุน ฉัน…… ..ฉันท้องแล้ว ”